Ontdek het mogelijk best bewaarde geheim van Europa - een eiland waar het hele jaar door motorrijden een waar genot is! Op de adembenemende Canarische Eilanden is het klimaat zo gunstig dat je zelfs in de winter probleemloos kunt genieten van je motoravonturen. Met in de winter milde temperaturen van rond de 20 graden en een zalig gemiddelde van 27 graden in de zomer, is Gran Canaria een waar motorrijdersparadijs. Het is een beetje vals spelen, gezien de Canarische Eilanden officieel onder Europa vallen, maar geografisch gezien horen ze natuurlijk bij Afrika.
Gran Canaria is een betoverend eiland met een overvloed aan bochten en maar weinig rechte stukken asfalt in de adembenemende bergen. Voor elke motorliefhebber is dit een onweerstaanbare bestemming die je minstens één keer in je leven moet ervaren. Het wegdek is over het algemeen van uitstekende kwaliteit, met slechts af en toe een stuk dat van slechtere kwaliteit is. De meest bereden wegen zijn goed onderhouden en bieden een soepele rit, maar met een allroad-motor (of wat ze tegenwoordig 'adventure' noemen) kun je echt alle uithoeken van het eiland verkennen en je eigen avonturen beleven.
In 2022 en 2023 heb ik Gran Canaria mogen verkennen en beide keren heb ik tegen beter weten in gekozen voor een motorscooter om het bochtenparadijs te ontdekken. Het rijden op een motorscooter biedt niet alleen een voordelige manier om al die geweldige bochten te beleven, maar het stelt je ook in staat om wat speelser te manoeuvreren dan met een gewone motor en niet onbelangrijk heeft een motorscooter ook meer bergruimte. Hoewel de beleving anders is, zijn de adembenemende uitzichten absoluut hetzelfde! Alleen de wegen met matige asfaltkwaliteit vragen om een wat rustigere aanpak op een motorscooter, maar verder is het ook op een automaat genieten geblazen!
Dit is een flink lange review over Gran Canaria, ga er dus rustig voor zitten en pak er wat lekkers te drinken bij. Ik had het wel extreem kort kunnen houden en vijf foto's kunnen laten zien, maar daar doe ik het eiland echt te kort mee en dan weet je na het lezen nog steeds niet veel meer. Straks wel.
Motorkleding mee op reis:
Tijdens de trip neem ik een volledige outfit mee, maar wel aangepast op het warmere weer. Als helm gebruik ik een luchtige Nishua NFX systeemhelm, in plaats van mijn warme (maar vrij stille) Shoei Neotec II. Als motorjas kies ik voor een doorwaaijas, omdat mijn gewone jas te warm is voor deze trip, maar zo'n doorwaaijas zeker bij hoge temperaturen een koeler bovenlichaam geeft. Op het asfalt wil ik voldoende bescherming, in t-shirt en korte broek is voor mij een no go. Daarnaast durf ik meer risico te nemen met beschermende kleding en kan de snelheid ook wat omhoog.
Apparatuur mee:
Gran Canaria, een parel van de Canarische Eilanden in de uitgestrekte Atlantische Oceaan, ligt zo'n 150 km voor de kust van West-Sahara en Zuid-Marokko, en is maar liefst 3700 km verwijderd van Nederland. Hoewel deze eilanden onderdeel zijn van Spanje, genieten ze van volledige autonomie en hebben ze het privilege om zelfstandige beslissingen te nemen zonder afhankelijk te zijn van het Spaanse vasteland.
De vulkanische oorsprong van Gran Canaria heeft gezorgd voor het ontstaan van de Pico de las Nieves. Deze berg steekt, met een indrukwekkende hoogte van 1949 meter, uit op het midden van het eiland. Het eiland heeft een ronde vorm en een diameter van ongeveer 50 km. Het subtropische klimaat zorgt voor een constant zonnige en warme sfeer gedurende het hele jaar, begeleid door verfrissende wind. De temperaturen blijven vrijwel het hele jaar gelijkmatig, schommelend tussen de aangename 20-27 graden Celsius, met af en toe pieken tijdens de zomer. In de warmere maanden komt de minimumtemperatuur overdag meestal niet onder de 19 graden Celsius. In de bergen is het uiteraard wat frisser en daarom is het verstandig om motorkleding te dragen en niet in je t-shirt en korte broek de bergen in te gaan. De naam "het eiland van de eeuwige lente" wordt vaak toegeschreven aan Gran Canaria, maar eigenlijk geldt dit voor alle Canarische eilanden.
Gran Canaria wordt gekenmerkt door een aantal microklimaten, vooral te danken aan de invloed van de noordoostpassaat en de Canarische Golfstroom, in combinatie met de aanwezigheid van de Pico de las Nieves in het midden van het eiland, wat het klimaat verdeelt. Hierdoor wordt het eiland ook wel beschouwd als een mini-continent vanwege zijn diverse klimaatzones. Het zuiden van het eiland kenmerkt zich door droge en warme omstandigheden, neigend naar een woestijnklimaat, terwijl het noorden weelderig groen is en meer wind en regen te verduren krijgt. Op verschillende hoogtes op het eiland worden weer andere klimaten ervaren, maar gezien we ons hier op een motorwebsite bevinden, zullen we niet te diep op deze details ingaan. Een leuk weetje is dat de hoofdstad van Gran Canaria, Las Palmas, door de universiteit van Syracuse (New York, USA) werd uitgeroepen tot stad met het beste klimaat ter wereld. Dat zegt zeker iets over de aantrekkingskracht van het eiland zelf!
Enkele keren per jaar trekt de Calima over de Canarische Eilanden, een zandstorm die afkomstig is uit de Sahara. Tijdens deze periode wordt het zicht aanzienlijk verminderd, stijgen de temperaturen soms met wel 10 graden en ervaren mensen met luchtwegproblemen meer klachten. De Calima kan enkele uren tot een week aanhouden en kan op elk moment van het jaar voorkomen, maar wordt slechts enkele dagen van tevoren zichtbaar voor de weerdiensten. Hoewel de uitzichten tijdens het motorrijden in deze periode enigszins beperkt zijn, biedt het toch weer een unieke ervaring op het eiland.
De vliegtijd van Schiphol naar Gran Canaria is ongeveer een kleine 4,5 uur. Voor mijn reis heb ik gekozen voor het comfort en gemak van een pakketreis bij TUI. Zij verzorgen niet alleen de vlucht, maar ook de accommodatie en transfers, wat het plannen een stuk eenvoudiger maakt. Hoewel ze zelfs autohuur kunnen regelen, heb ik deze keer besloten dat het niet nodig is en enkel zelf een motor te huren. Als je trouwens denkt dat de Canarische Eilanden duurder zijn dan een reis naar de Balearen (Mallorca, Ibiza, Menorca), dan heb je het mis. Ondanks de langere reistijd, zijn de pakketreizen naar de Canarische Eilanden vaak een stuk goedkoper.
Persoonlijk geef ik de voorkeur aan verblijven in een toeristisch gebied, waar gemak binnen handbereik ligt met supermarkten en restaurants om de hoek. De meeste accommodaties zijn ook in het zuiden van het eiland te vinden, daar waar de meeste zonuren te vinden zijn. Hoewel je ook losse vliegtickets kunt boeken en bijvoorbeeld via AirBNB een privé-villa met zwembad in de bergen kunt huren, gaat dat vaak gepaard met een ander prijskaartje. TUI biedt een scala aan aanbiedingen, zodat er voor elk budget wel iets te vinden is.
Nu, de kwestie van de helm. Wie wil er nu een leenhelm op zijn hoofd zetten, waar vele anderen al in hebben gezweet? Tijdens mijn eerste vakantie heb ik dit gedaan, maar de voorkeur geniet toch echt mijn eigen helm. Het blijkt dat het meenemen van een helm aan boord in de cabine een uitdaging is. De maximale afmetingen voor handbagage bij TUI en Transavia (met laatstgenoemde gaat de terugvlucht) zijn niet geschikt voor mijn systeemhelm. Fysiek past een helm met gemak in de baggagebak van een Boeing 737, maar de crew kan streng zijn over de maximale toegestane afmetingen en dan eindigt je helm op het laatste moment in het ruim, zonder de extra bescherming van een koffer. Kans op schade? Enorm groot.
Na wat onderzoek besluit ik om, naast mijn motorkleding, ook mijn helm veilig in een gewatteerde helmtas van Louis Motorrad in mijn harde uitbreidbare 77 cm American Tourister-koffer (Samsonite) te plaatsen, in plaats van de helm in helmtas mee de cabine in proberen te krijgen. Het risico is mij te groot om op het laatste moment te horen te krijgen dat de helm niet aan boord mag. Het enige wat ik wel in de cabine mee neem, zijn de Vanucci VC-1 motorsneakers. Die heb ik aan mijn voeten. Mijn gewone schoenen wegen minder en mogen mee in de koffer. Je kan nog een best eindje lopen op die sneakers, met gewone motorlaarzen is dat minder prettig. Ik neem mijn oudere Nishua NFX-2 systeemhelm mee, omdat de winddeflector van mijn nieuwe Nishua NFX-3 niet gemakkelijk verwijderd kan worden en ik wil voorkomen dat mijn gloednieuwe helm mogelijk beschadigd raakt tijdens de vlucht. De winddeflector houdt de wind aan de onderkant van de helm buiten, wat normaal zorgt voor meer comfort en minder geluid. Met zomerse temperaturen wil ik juist een verfrissend briesje voelen in plaats van weg te zweten in de helm. De vlucht ging voorspoedig en de helm heeft de vliegreis perfect overleefd in helmtas en koffer in het ruim. Ook na de terugvlucht kwam de helm ongeschonden uit de koffer. Dit geeft het vertrouwen om de volgende keer een nieuwe helm zonder zorgen mee te nemen. Uiteraard wel in de helmtas!
Vanaf het vliegveld op Gran Canaria ben ik met een privé-taxi in 20 minuten bij mijn accommodatie in Playa del Ingles. Had ik de gratis transfer die bij de pakketreis inbegrepen zit genomen, dan zou dat waarschijnlijk minstens een uur of langer zijn geweest. In Playa del Ingles heb ik gekozen voor het gezellige en kleinschalige bungalowpark Relaxia Los Girasoles. De tweepersoons-bungalows, het verkwikkende zwembad en de handige snackbar zorgen voor een aangenaam verblijf op de momenten dat ik niet aan het rijden ben. Ook de nabijheid van de winkelcentra Yumbo en Gran Chapparal (de laatste met Nederlandse cafe's en restaurants voor de liefhebber) helpen daar bij mee. Omdat ik graag mijn eigen tijdschema wil aanhouden, heb ik bewust gekozen voor enkel logies. Op die manier kan ik ontbijten en dineren waar en wanneer ik maar wil, passend bij mijn motorplannen. Meestal was dat een simpel ontbijtje vanuit de supermarkt die ik dan in de bungalow kon eten. Zo kan je in de ochtend snel op pad.
Playa del Ingles biedt een uitstekende uitvalsbasis om het eiland te verkennen. In korte tijd bereik ik de betoverende bergweggetjes en diverse landschappen en in slechts 2,5 uur ben je via de bergen aan de andere kant van het eiland. Als je niet stopt. Gaat je niet lukken. Onderweg geniet je van dorre woestijn- en berggebieden tot weelderige groene bossen. Geen tijd en pak je de snelweg naar de andere kant van het eiland? Dan lukt dat in 1 uur. Wel heel saai, met af en toe dan mooi uitzicht op de oceaan. Voor ontspanning is het strand binnen een kwartier lopen bereikbaar en als ik te lui zou zijn om te lopen, vind ik altijd wel een taxi die me voordelig naar het strand kan brengen. Maar natuurlijk kan ik ook gewoon de motor pakken richting de playa. Of gewoon een duik nemen in het zwembad van het bungalowcomplex.
Op Gran Canaria zijn diverse verhuurders te vinden die motoren en motorscooters aanbieden. In de hoofdstad Las Palmas is Canary Ride gevestigd, een verhuurder die zich enkel richt op motoren en geen motorscooters aanbiedt. Voor liefhebbers van KTM en Husqvarna is Valsebike Motos in Telde, iets ten noorden van de luchthaven en net onder de hoofdstad, een aanrader.
In het zuidelijke Playa del Ingles bevinden zich twee grotere verhuurders: Moto & Bike Rent en Motos Tivoli. Beide heb ik gebruikt om een motorscooter te huren, en beiden zijn op loopafstand van mijn accommodatie gelegen. Als alternatief zijn ze ook gemakkelijk en voordelig te bereiken per taxi. Ook kan je verspreid over Playa del Ingles een aantal kleine verhuurders vinden, maar meestal gaat dat niet hoger dan 125cc. In de bergen heb je liever iets meer vermogen.
Beide verhuurders zijn aan te raden, maar bij Moto & Bike Rent kun je online boeken vanaf 5 dagen, hoewel de website foutief ook minder dagen als optie vermeldt. Bij Motos Tivoli is het mogelijk om voor minder dagen te huren, echter geeft het de voorkeur om online te reserveren en niet zomaar binnen te vallen met de vraag of ze wat hebben staan. Reserveer dus vooraf! In 2022 heb ik bij Moto & Bike Rent een Piaggio Beverly 350 gehuurd en in 2023 bij Motos Tivoli een Piaggio Beverly 300. Het verschil van 50cc is merkbaar, vooral als je vlot in de bergen wilt rijden en veel auto's wilt inhalen. Voor een ontspannen rit volstaat een 300cc echter prima.
Mijn keuze voor een motorscooter komt deels door het comfort en extra bergruimte ten opzichte van een motor, deels omdat je wat 'lomper' kan rijden (alleen gas geven en remmen, geen zorgen over koppeling en versnelling bij haarspeldbochten), en deels vanwege de prijs. Voor 45 euro (inmiddels 60 euro) per dag inclusief verzekering, helm (die ik niet gebruik) en slot, huur ik de Piaggio Beverly 300. Kies je voor een Honda CB500X of een KTM 390 Adventure, dan ben je al minimaal 80 euro per dag kwijt. Wil je een zwaardere motor zoals een BMW F850GS, dan ben je al snel 125 euro per dag kwijt. Met twee jonge kinderen thuis (0 en 2 jaar) en de vele luiers die er doorheen vliegen, is even wat minder geld uitgeven voor een huurmotor niet verkeerd en daarom besluit ik voor een motorscooter te gaan. Thuis heb ik naast mijn Kawasaki ER-6N ook nog een Yamaha NMAX 155 in bezit, wat de keus voor een motorscooter misschien nog wel makkelijker maakt. Gezien de lage snelheden (meestal 40 km/u) in de bergen en de vele kort op elkaar volgende bochten, is een 390 of 500cc-motor meer dan voldoende op Gran Canaria. In de praktijk zal de snelheid eerder tussen de 50-80 km/u liggen met sporadisch een uitschieter daarboven, wat ook op de Piaggio Beverly 300 prima haalbaar is en even snel inhalen is dan ook geen probleem.
Zwaardere motoren kunnen handig zijn als je met een passagier rijdt en extra trekkracht nodig hebt, maar zeker geen must. De kwaliteit van het asfalt varieert van zeer goed tot matig en sommige (minder gebruikte) wegen hebben zelfs geen asfalt, waardoor de beste keus toch een allroad-achtige motor (een adventure, dus) betreft. Met name ook dat je wat harder over het slechte asfalt kan rijden, doordat de motor hiervoor geschiktere banden en vering heeft. Denk dus aan die Honda CB500X of KTM 390 Adventure, of iets wat er op lijkt. Daarmee heb je meer dan voldoende vermogen en trekkracht onder je kont en kan je met groot gemak ander verkeer inhalen waar nodig en waar het veilig kan. Soms moet je meerdere bochten afwachten voor je er veilig voorbij kan glippen, soms maakt een automobilist ruimte door even aan de kant van de weg te gaan waar een opening is. Locals kunnen ook snel door de bergen rijden, houdt dus je spiegels in de gaten. Begrijp me niet verkeerd, met een gewone straatmotor (en motorscooter) kan je ook meer dan goed rijden op het eiland, maar met een allroad ga je fluitend over de matige stukken asfalt heen, waar je op een 'gewone' motor net wat beter moet opletten.
Patricio van Motos Tivoli geeft aan dat hij nu nog maar 20 motoren te huur heeft in het laagseizoen. Ik ben er eind mei en dat is eigenlijk al na het einde van het echte motorseizoen. Normaal gesproken in het seizoen heeft hij er bijna 80(!) klaar staan voor zijn klanten. De beste maanden om te huren blijken de wintermaanden, vanaf oktober en dan tot ongeveer april. Kennelijk weten veel Europese motorrijders dat ze in de winter in eigen land beter naar Gran Canaria kunnen reizen om daar te genieten van het rijden in zomerse temperaturen.
Het bedrijf sluit dan ook zijn deuren halverwege juli voor twee weken, om zelf op een welverdiende vakantie te gaan. De herfst of winter lijkt dus de uitgelezen kans om Gran Canaria per motor te verkennen, al heb ik mij in mei ook bijzonder goed kunnen vermaken en heb ondanks de slechte weersvoorspellingen maar weinig regen gezien. Motos Tivoli biedt ook motorkleding aan om te huren, maar omdat ik mijn eigen spullen al bij me heb, heb ik daar geen gebruik van gemaakt. Het enige wat ik vraag is om het windscherm te verwijderen, omdat dit te hoog is voor mijn helm en ik graag wat rijwind wil voelen. Met name in de dorpjes rond zeeniveau, waar het 27 graden is, is enige rijwind absoluut gewenst, maar ook in de bergen is dat lekker. Dit is geen probleem en binnen een paar minuten is het scherm verwijderd en kan ik op pad. Eenmaal terug bij mijn accommodatie monteer ik nog de houder voor mijn TomTom VIO-navigatie op de spiegelsteel en controleer ik nog even de bandenspanning met mijn handige Xiaomi luchtpomp. Deze luchtpomp is echt een aanrader voor elke motorrijder en ik neem hem dan ook mee op elke vakantie, zelfs als ik met de auto reis. Zo ben je niet meer afhankelijk van een tankstation en kan je overal je banden controleren en direct oppompen indien nodig. Op mijn helm klik ik mijn Drift Ghost XL Pro actioncam vast, om de reis op te nemen. Wie weet zit er nog wat leuks tussen om een video van te maken, maar ook kan ik nog een keer nagenieten van de trip, als ik weer thuis ben.
De GC-605 heeft leuke bochten en dan moet de echte pret nog beginnen!
Tail of the dragon (GC-200) en de Nishua NFX-helm met daarop mijn Ghost XL Pro camera, om later de trip nog eens terug te zien..
Gran Canaria biedt naast zijn vele bochtige wegen en diverse adembenemende landschappen ook een overvloed aan betoverende miradors - uitkijkpunten die je laten genieten van prachtige vergezichten. Deze pareltjes zijn verspreid over het hele eiland en zijn vaak gemakkelijk bereikbaar vanaf de weg. Sommige miradors vereisen wellicht een wandeling, maar zijn qua uitzicht de wandeling dubbel en dwars waard! De onderstaande wegen en miradors waren de hoogtepunten van mijn twee korte motortrips op Gran Canaria:
De GC-60, gelegen in het noorden van Playa del Ingles, is de perfecte weg om kennis te maken met het rijden in de bergen, vooral voor diegenen die gewend zijn aan het vlakke en monotone landschap van Nederland. Deze route biedt ook een uitstekende gelegenheid om je motor beter te leren kennen. De weg begint rustig en na ongeveer een kwartier kom je de eerste mirador tegen: Mirador Astronómico de la Degollada de las Yeguas. Vanaf hier heb je een prachtig uitzicht op het indrukwekkende Fataga-ravijn, een kronkelende en diepe kloof van wel 15 kilometer lang. Sommige noemen het wel de Grand Canyon van Gran Canaria, hoewel ik dit ook weer niet zoveel credits wil geven. Je kunt op deze plek zelfs Playa del Ingles en de duinen van Maspalomas in de verte zien. Let op je bezittingen, omdat dit een drukbezochte plek is en zakkenrollers soms actief zijn. De mirador bevindt zich op 842 meter hoogte, wat aangeeft hoe snel je eigenlijk klimt vanaf zeeniveau (voor Nederlandse begrippen). Je bevindt je hier 9 kilometer van de kust.
Na deze eerste mirador wordt de GC-60 steeds leuker en kun je genieten van talloze bochten die de weg biedt, waarbij je rijvaardigheden steeds meer op de proef worden gesteld. Uiteindelijk eindigt de weg net boven Tejeda, een pittoresk dorpje dat zich ongeveer in het midden van het eiland bevindt. Dit dorpje dient eigenlijk als het startpunt voor diverse geweldige wegen op het eiland. De kwaliteit van het asfalt op de GC-60 is over het algemeen erg goed, hoewel het op sommige stukken wel iets slechter kan zijn. Het is zeker de moeite waard om de route in beide richtingen te rijden, omdat je wordt verrast door schilderachtige vergezichten. De GC-60 eindigt (of begint) ten noorden van Tejeda bij een rotonde, waar je de keuze hebt uit twee andere geweldige wegen, de GC-210 en GC-15. Beide wegen bieden eveneens een fantastische rijervaring.
Asfaltkwaliteit GC-60: Zeer goed tot ietwat matig op een aantal punten
Aan de zuidoostkant van het eiland kun je de GC-65 vinden, die eigenlijk als alternatief dient voor de GC-60. Hoewel de GC-65 misschien iets minder mooi en opwindend is dan de GC-60, herbergt deze weg wel een prachtig stukje slingerend asfalt dat door de lokale bevolking "de slang" wordt genoemd. Het leuke gedeelte begint vanaf km-paal 17 (wanneer je van zuid naar noord rijdt). Uiteindelijk komt de route uit in San Bartelomé, waar je je reis kunt vervolgen via de GC-60. Als je wat extra tijd hebt, is het zeker de moeite waard om de GC-65 een keer te rijden! Het biedt een unieke rijervaring en een prachtige route om van te genieten.
Asfaltkwaliteit GC-65: Zeer goed
Vanaf de top van het eiland (iets verder in het verslag meer daarover) ben je snel op de GC-150 via een kort stukje GC-130. Wederom een bochtige weg met redelijk wat groen en een prachtig uitzicht over Roque Bentayga en Roque Nublo op een parkeerplaats langs de weg op nog geen 10 minuten rijden van de top van het eiland. De GC-150 kruist met de GC-15, die je kan pakken om richting Tejeda te gaan. Met een dosis geluk is er weinig verkeer op de GC-15 en kan je genieten van de laatste paar fijne bochten. Deze weg richting het prachtige Tejeda eindigt op een rotonde waar je kan kiezen tussen de GC-60 en GC-210, of wel richting 'bochten' en 'nog meer bochten'.
Asfaltkwaliteit GC-150 / GC-15: Zeer goed
De GC-200, met zijn indrukwekkende 365 bochten, staat bekend als de gevaarlijkste weg van Gran Canaria. Het avontuur begint net boven Puerto de Mogán en neemt je mee door verschillende dorre landschappen. Vlak voorbij Mogán, net voordat het heerlijke bochtenwerk echt van start gaat, stuit je op het BBQ-restaurant (Texas-style) genaamd 'Smokehouse La Frontera' - een absolute aanrader voor liefhebbers van lekker eten. Alleen een drankje nuttigen is natuurlijk ook een optie voor je de lange GC-200 gaat verkennen.
Op de GC-200 kom je onderweg verschillende miradors tegen, zoals Mirador de Veneguera, waar je een prachtig uitzicht hebt over het dorpje Veneguera. Ook kom je langs Los Azulejos De Veneguera, ook wel 'Rainbow Rocks' genoemd. Een prachtige rotsformatie met diverse kleuren. Ook passeer je dorpen zoals El Hoyo en El Aldea. Uiteindelijk leidt de weg je naar de slingerende kustweg, wat waarschijnlijk het gevaarlijkste deel van de route is. Een niet te missen stop is Mirador del Balcon, waar je kunt genieten van een adembenemend uitzicht over de oceaan en de 'Tail of the dragon', wat een beetje lijkt op de puntige staart van een draak. Bij helder weer kun je zelfs Tenerife zien vanaf dit punt. Regelmatig staat hier een foodtruck om de inwendige mens weer te voorzien van het nodige vocht en voedsel.
Na Mirador del Balcon is het gedeelte van de weg sinds 2016 of 2017 afgesloten met een hek en juist dat deel wordt beschouwd als het gevaarlijkste, maar ook mooiste stuk van de route. Vanwege vallende rotsen heeft de overheid besloten om een veiligere weg te creëren richting Agaete, de nieuwe snelweg GC-2. Het afgesloten stuk van de GC-200 is slechts een paar kilometer lang en je kunt ervoor kiezen om om te rijden naar de afsluiting en de GC-200 verder naar het noorden te rijden. Dit deel van de GC-200 biedt prachtige vergezichten over de oceaan en de haven van Agaete, waarbij de klif naast een paar honderd meter diep is.
De GC-200 heeft helaas een tragische geschiedenis, waarbij tientallen dodelijke ongevallen zijn gebeurd voordat er vangrails werden geplaatst in de jaren '70. Sindsdien zijn er echter nog meer ongevallen geweest, deels door van de weg te raken en deels door vallende stenen. Dit deel van de GC-200 is echt voor bestemmingsverkeer vanwege de blokkade. Voor Mirador del Balcon rijdt men om, anders pakt men direct de GC-2 waar de GC-200 in over gaat, al gaat de GC-2 na enkele kilometers ook weer over in de GC-200, tot Agaete. Daar kan je de GC-2 weer op. Het gevaarlijkste deel is dus vervangen door de GC-2. Hoewel de GC-200 een prachtige route biedt en de miradors waanzinnig mooi zijn, werd ik uiteindelijk nog meer verrast door de GC-210!
Asfaltkwaliteit GC-200: Zeer goed tot goed, al kunnen de stukken rondom de afsluiting iets minder goed zijn, omdat onderhoud daar eigenlijk niet meer nodig is vanwege de GC-2.
De GC-210 heb ik vanaf noord naar zuid gereden, maar andersom is minstens net zo mooi. Een mooie aanvliegroute is de GC-60 vanuit Playa del Ingles en na Tejeda op de rotonde de GC-210 kiezen. De kwaliteit van het asfalt is goed en het uitzicht is zo waanzinnig mooi dat je echt een aantal keer langs de weg wil stoppen om te genieten van al dat moois. Vergeet vooral niet om foto's te maken, zodat je thuis kunt nagenieten van deze magische ervaring. Bij Artenera stop je bij Restaurante La Cilla (tevens een mirador) om te genieten van een Canarische maaltijd met als achtergronddecor de adembenemende vallei met Roque Bentayga als indrukwekkend onderwerp.
De GC-210 verwent je met heerlijke bochten en na Vega de Acusa komen de eerste haarspeldbochten tevoorschijn bij km-paaltje 13. Hier is het asfalt nog in uitstekende staat, maar een stukje na km-paaltje 16 wordt het duidelijk slechter. Laat je echter niet weerhouden, want de weg leidt je dieper het dal in, waar je bij Mirador del Molino arriveert. Hier biedt een verlaten molen zonder wieken een prachtig uitzicht op een stuwmeer en stuwdam, evenals op Roque Nublo en Roque Bentayga en de hoekige GC-606-haarspeldbochten.
De GC-210 vervolgt met een aaneenschakeling van bochten en je zult je afvragen of er überhaupt rechte stukken asfalt op Gran Canaria te vinden zijn. Voor motorrijders is dit echt een paradijs! Net voorbij de stuwdam wachten de volgende set haarspeldbochten op je, terwijl een kleine 5 kilometer verder de laatste en wellicht mooiste set haarspeldbochten trouw op je wacht. Na dit laatste hoogtepunt wordt de weg minder interessant en steeds smaller. Het vraagt enig tactisch stuurwerk, want op een gegeven moment zijn auto's en motoren niet in staat elkaar te passeren. Bij blinde bochten moet je zelfs toeteren om tegenliggers te waarschuwen dat je eraan komt.
De GC-210 eindigt uiteindelijk in La Aldea de San Nicolas als een afgelegen achteraf-weggetje, wat totaal niet meer interessant is. Maar wees niet getreurd, de rest van deze weg is werkelijk adembenemend mooi! Ik raad je aan om na de laatste set haarspeldbochten, 5 km na de stuwdam, om te draaien en terug te rijden en vlak voorbij de dam en de GC-606 op te draaien, waar je meteen weer haardspeldbochten voor je kiezen krijgt. Het laatste stuk van de GC-210 is de moeite niet waard, maar de rest van deze route is werkelijk waanzinnig mooi!
Asfaltkwaliteit GC-210: Zeer goed tot slecht, het slechtere deel begint bij km-paal 16 (als je 'm in zuidelijke richting pakt)
Vlak ten noorden van Mogán, in het zuidwesten van het eiland, bevindt zich de GC-605. Erg in trek bij wielrenners, maar ook zeker bij motorrijders. Deze weg heeft een lekker stel uitdagende haarspeldbochten en als kers op de taart mirador El Mulato. Deze geeft uitzicht over Mogán en omgeving. De GC-605 komt uit op de GC-60, maar het eerste stuk dicht bij de GC-200 en tot net wat na de haardspeldbochten zijn het leukste van deze weg. Het rijden van die set bochten is zo leuk, dat je 'm eigenlijk beide kanten op wil pakken en je bent toch op vakantie, dus waarom niet? Absoluut een MUST DO.
Asfaltkwaliteit GC-605: Zeer goed met op een enkele plek wat slechter asfalt
Een absolute must is een bezoek aan de top van het eiland, zeker met helder weer. Vrij vertaald is dit 'de sneeuwtop', het verwijst naar de zeldzame momenten waarop sneeuw de hoge bergtoppen bedekt. Vanuit Playa del Ingles kom je via de GC-60, GC-600 en GC-130 uit op een vrij open parkeerplaats met altijd plek voor de motor. Bij drukte moeten auto's vaak wat verder terug parkeren. Vanaf hier heb je adembenemend uitzicht over bijna het hele eiland. Kijk je op een onbewolkte dag naar het zuiden, dan zie je de duinen bij Playa del Ingles en Maspalomas, kijk je naar het westen, dan zie je Roque Nublo en iets rechts daarvan de ruim 3700 meter hoge Teide-vulkaan van Tenerife. Neem een verrekijker mee om nog meer te ontdekken, want je kan heel veel zien en heel ver kijken. Op 1949 meter hoogte kan het behoorlijk fris zijn, bereid je daar op voor, maar met motorkleding is dat geen probleem. Op de parkeerplaats staat een foodtruck waar je diverse broodjes en drinken kunt kopen. Houd er rekening mee dat er geen openbare toiletten zijn, wat een verschil is met bijvoorbeeld grote nationale parken in Amerika en Canada. Desondanks zal het adembenemende uitzicht je zonder twijfel betoveren.
Pak na je bezoek aan Pico de las Nieves de GC-130 en dan de GC-150. Na slechts 10 minuten rijden heb je aan je linkerhand een relatief grote parkeerplaats bij Mirador Degollada de Becerra met echt een schilderachtig uitzicht op Roque Bentayga en tevens Roque Nublo. Vervolg de route op de GC-150, ga bij de splitsing met de GC-15 linksaf de GC-15 op richting Tejeda. Opnieuw zal je getrakteerd worden op wat lekkere (haarspeld)bochten en adembenemende uitzichten. Uiteindelijk eindigt de GC-15 op een rotonde, waar je de GC-60 of GC-210 kan pakken. Beide echt topwegen voor motorrijders!
Als je de prachtige route van GC-600 naar de top van het eiland hebt gereden, ben je onderweg ook de parkeerplaats bij Roque Nublo gepasseerd en daar moet je toch ook echt stoppen. Roque Nublo is een imposante monoliet of een vulkanische plug, met een hoogte van 67 meter. Deze majestueuze 'wolkenrots' torent uit boven het eiland op een hoogte van 1813 meter boven zeeniveau en is vanuit vele punten op Gran Canaria te bewonderen. Als je met de auto komt, moet je er vroeg bij zijn om een parkeerplaats te bemachtigen, want de parkeerplaats is snel vol. Langs de weg parkeren kan resulteren in een parkeerboete, omdat de politie er regelmatig controleert.
Hoe handig is het dan dat je met je motor(scooter) vrijwel direct naast het begin van het wandelpad kunt parkeren en op elk gewenst moment van de dag kan arriveren! Voordat je aan de wandeling begint, kun je nog even iets kouds te drinken halen bij de foodtruck, want het is best een flinke wandeling. De wandeling naar Roque Nublo duurt ongeveer 45 minuten en leidt je over een constant hellende weg door een bos naar een open rotsige vlakte. Het is raadzaam om goede wandelschoenen mee te nemen, want met standaard motorlaarzen wordt dit waarschijnlijk een uitdaging. De weg is niet geasfalteerd en verandert op een gegeven moment in een rotspad met ongelijke hoogtes tussen de stenen. Gelukkig zijn mijn Vanucci VC-1 sneakers geschikt voor dit soort terrein, waardoor ik relatief makkelijk naar Roque Nublo 'klim'. Toch moet ik onderweg ook een paar keer uitrusten, want met een motorbroek aan kan het behoorlijk warm worden en constant omhoog lopen eist wat meer energie. Voor toeristen op slippers kan ik de tocht echt afraden, omdat dit te gevaarlijk is. Toch zie je er een aantal het toch proberen. Eenmaal boven wacht een adembenemend panoramisch uitzicht. Je kunt ontzettend ver kijken en bij helder weer kun je zelfs Tenerife zien vanaf Roque Nublo. De terugweg naar de parkeerplaats is makkelijker dan de heenweg omdat de volledige weg omlaag loopt, maar onderweg zul je vast nog een paar keer stoppen om foto's te maken van het prachtige uitzicht.
Een parkeerplaats verderop vind je Mirador Presa de Los Hornos, die ook zeker een bezoek waard is als je tijd hebt. Deze parkeerplaats is nog kleiner, maar met een motor is er altijd wel plek. Ook hier kun je genieten van een schitterend uitzicht over de vallei en dorpen zoals La Culata. Als je wat extra tijd hebt, kun je zelfs naar beneden lopen naar de voet van de dam. Op deze plek is het zo stil dat zelfs mijn tinnitus bijna niet meer te horen is. Ook hier vind je een wat lastig rotspad met ongelijkmatige stenen, maar het is zeker de moeite waard om de dam te bezoeken. Er is zelfs een trappetje (zonder reling) waarmee je naar de voet van de stuwdam kunt afdalen.
De duinen bij Maspalomas en Playa del Ingles, gelegen aan de zuidkust van Gran Canaria, zijn zeker een bezoek waard tijdens je vakantie op Gran Canaria. De Dunas de Maspalomas is een beschermd natuurgebied van ongeveer 400 hectare groot en met enorme zandduinen, een palmbomenbos en een brakwater lagune en biedt ook plek aan vogels en reptielen. Je waant je in de Sahara bij het zien en beklimmen van deze duinen. Vanaf hotel Riu Palace in Playa del Ingles kan je de duinen het makkelijkst en mooist aanschouwen, terwijl je geniet van heerlijk vers roomijs uit het ijscafé niet ver van de duinen. Officieel mag je de duinen niet in en moet je op de officiële paden blijven, echter hebben veel mensen daar een eigen mening over. De politie mag boetes uitdelen en doen dit dan ook als ze aanwezig zijn. Opletten dus als je van plan bent de duinen in te gaan.
De iconische bijna 60 meter hoge vuurtoren van Maspalomas vormt een herkenbaar symbool van de regio. Gelegen aan de zuidkust van Gran Canaria, is deze historische vuurtoren een eeuwenoud baken voor zeevaarders, waarvan de geschiedenis teruggaat tot de 19e eeuw. Vanaf het dak van het gebouw naast de toren, de 2e verdieping, kunnen bezoekers genieten van het uitzicht over het strand en de oceaan, echter is een bezoek aan de top van de vuurtoren helaas (nog) uitgesloten. In het pand is een klein museum aanwezig met daarin een tentoonstelling van oude tradities en oude ambachten van het eiland. Naast de vuurtoren bevindt zich een gezellige boulevard met restaurants en winkeltjes, waar je je zeker kan vermaken.
Buiten het rijden op de prachtige wegen, wil ik je graag nog een aantal aanraders geven om te bezoeken:
Bezoek het charmante Puerto de Mogán, ook wel het klein-Venetie van Spanje genoemd. Wandel door de bloemrijke straatjes, bewonder de haven en geniet van de vele gezellige restaurantjes langs het prachtige strand. Op de vrijdagen is daar een grote markt waar je overheen kan struinen. Verwen jezelf met een bezoek aan het paradijselijke Playa de Amadores-strand in Puerto Rico of het strand bij Anfi Del Mar. Beiden gelegen in het zuiden van het eiland, iets ten westen van Playa del Ingles. Deze adembenemende stranden zijn perfect om te ontspannen en te genieten van het azuurblauwe water en het zachte zand. In het noorden van het eiland vind je een fascinerende bananenplantage met een bijbehorend museum. Voor slechts 10 euro krijg je een rondleiding over de plantage en mag je diverse producten proeven die gemaakt zijn van de overheerlijke bananen. Ook El Roque aan de noordkust is wellicht aardig te bezoeken, al is dat indrukwekkender vanuit de lucht. Zin in een stevige wandeling met een mooi uitzicht over onder andere Tejeda? Denk dan ook eens aan Roque Bentayga van dichtbij te inspecteren.
Een verborgen parel is Mirador Llanos de La Mimbre, in het noordwesten van Gran Canaria. Na een wandeling van ongeveer een half uur door het bos, bereik je een vlonder met een panoramisch uitzicht over de noordwestelijke kant van Gran Canaria. Een onvergetelijke ervaring die ongetwijfeld de moeite waard is! Voor de avontuurlijke zielen onder ons, is er de unieke Barranco de las Vacas / Barranco de Barafonso, een soort kleine versie van de beroemde Antelope Canyon uit Amerika. Hoewel het niet bereikbaar is met de motor, is het een waar paradijs voor wandelaars die houden van spectaculaire natuurgebieden en een stevige wandeling. Het zal mij niet verbazen als in de toekomst een parkeerplaats zal worden aangelegd om de plek aantrekkelijker te maken voor het grote publiek. Als het weer een keer tegenzit, dan kan je ook nog lekker shoppen in de bruisende hoofdstad Las Palmas, waar je het grote winkelcentrum Las Arenas vindt. Na het winkelen sta je meteen op de boulevard bij het strand om nog even uit te waaien. En zo zijn er nog tientallen tips... op Gran Canaria hoef je je nooit te vervelen.
Dus laat je verrassen door de veelzijdigheid van Gran Canaria - het is niet alleen zon, zee en strand, maar een ware schat vol avontuur en ontdekkingen. De herfst of winter is het misschien wel het perfecte moment om het motorparadijs van Gran Canaria te verkennen en het saaie en grauwe Nederlandse weer tijdelijk te verruilen voor een onvergetelijke ervaring op dit prachtige eiland met haar ontelbare bochten, waanzinnige vergezichten en lekker eten.
Heb je plannen na het lezen van mijn verslag om een reis te boeken met TUI naar Gran Canaria? Dan kan dat via deze link. Ik ontvang dan van TUI een commissie, terwijl jou dit niets extra kost. De prijs van de reis blijft gelijk. Met deze inkomsten kan ik deze website verder onderhouden. Nog niet overtuigd om Gran Canaria te ontdekken op de motor? Pak eens Google Maps erbij en check hoe bochtig de wegen zijn. Dat kan geen motorrijder weerstaan, toch?
In 2022 heb ik een groot deel van de GC-60 terug naar Playa del Ingles opgenomen en daar een versnelde video van gemaakt. Zo krijg je een idee van hoeveel bochten je tegenkomt. Zoals je in de video kan zien, zijn er maar weinig rechte stukken. Dat is Gran Canaria!
Ter vergelijking heb ik ook een versnelde video gemaakt op Tenerife naar de Teide-vulkaan op een oude Honda Forza 300. Hier zie je dat Tenerife veel meer lange rechte stukken heeft. De snelheid in de bergen ligt daar ook op 70 km/u, wat al aangeeft dat de wegen wat makkelijker te rijden zijn.
Waardeer je de artikelen op Startersmotor.nl en koop je wel eens wat bij onderstaande webshops?
Doe dat dan via volgende links, ik ontvang dan een kleine commissie om de website te kunnen onderhouden en het kost jou niets extra. Win-win!
Louis Motorrad NL -
bol -
AliExpress - Amazon NL
