Test: Yamaha NMAX 155 (2019)

Motorscooters. De Yamaha NMAX 155 is niet meteen het voertuig waar veel A2-rijders naar smachten en toch wil Startersmotor 'm dit jaar graag proberen. Een motorscooter is geen motor, zal het ook nooit worden. Motorrijders groeten vaak niet eens naar motorrijders op een motorscooter, omdat het zogenaamd geen motor is. Eigenlijk best sneu, want ook voor een motorscooter (met uitzondering van de driewielers, als je je B-rijbewijs voor 19 januari 2013 hebt gebaald) moet je een A-rijbewijs halen. Maar het scheelt je weer zwaaien. Een motorscooter is een uitstekend vervoersmiddel op twee wielen wat je van A naar B brengt met de mogelijkheid om veel spullen mee te nemen zonder direct te werken met tanktassen en zijkoffers. Het is dus een praktisch voertuig en de automatische versnellingsbak maakt het geheel nog een stuk aantrekkelijker voor bijvoorbeeld de forens. Gas geven en remmen. Daarom wil ik 'm testen, want voor woon-werk of in de stad is een motorscooter nu eenmaal veel handiger dan een motor. Je pakt 'm niet om een lange toertocht te maken (hoewel, er zijn mensen die dat wel doen), maar puur voor het gemak om makkelijk de files te bestrijden en comfortabel op je werk aan te komen, of andersom, als je weer naar huis gaat.

Waar Yamaha voor de A1-rijders de NMAX 125 met 9kW in het gamma heeft, is er nu ook voor de A2-rijders de NMAX 155 met 11,1kW. Klinkt als weinig vermogen, maar als je 'm gebruikt waar de motorscooter voor is ontworpen, dan is de 30cc extra echt voldoende om lekker mee te komen. Meer is altijd prettig, maar meer kost ook meer geld.

Het uiterlijk

De NMAX 155 is een beetje een kruising tussen een stadsscooter en een maxiscooter. Eigenlijk neigt het een stuk meer naar een stadsscooter, maar het stuur (niet gekoppeld aan de koplamp) en de tunnel tussen de benen verwijzen naar de grotere broers uit de MAX-familie. Maar verder houden daarmee de vergelijkingen ook wel op. De NMAX heeft een redelijk sportief uiterlijk wat je ook een beetje terug ziet in de carbonstickers op het deksel van de aandrijving en een deel van het luchtfilterhuis. Qua uiterlijk is de NMAX 155 exact gelijk aan de NMAX 125. Het enige verschil is het stickertje achterop met daarop de cilinderinhoud en natuurlijk de iets grotere cilinder. Met de 13 inch wielen kan de motorscooter misschien voor een leek zelfs doorgaan voor bromfiets en zou je dus hier en daar stiekem een fietspad kunnen pakken, als dat een stuk omrijden scheelt. Wel oppassen voor de politie, want dat is natuurlijk niet gratis als ze je zien!

Met maar 127 kilo rijklaar, weegt de NMAX 155 erg weinig. Mede dankzij zijn zeer korte draaicirkel, is de NMAX 155 in de stad en daarbuiten zeer wendbaar en eenvoudig te besturen. Het gewicht tussen de 125cc en 155cc is overigens gelijk. De motorscooter nodigt constant uit om overal langs of tussendoor te rijden en elke keer vooraan te staan bij het verkeerslicht. Dat gaat nog zoveel makkelijker dan met een gewone motor die een stuk groter en zwaarder is. Voor tijdens de spits in een drukke stad is dit een geweldig apparaat en op dat moment waarschijnlijk je beste maatje.

De zit op de NMAX is rechtop. Met een zithoogte van 765 mm kan ik met 1.80m met gemak met beide voeten bij de grond. Ook als je wat kleiner bent, geen probleem. Je kan je benen kwijt zoals je op een stoel zit, maar ze ook naar voren plaatsen op de schuine treeplanken. Er is in elk geval dus genoeg ruimte om je voeten te verplaatsen. Ook voldoende ruimte voor de knieën met zeker minimaal 10 centimeter ruimte tussen de knieën en de voorkap. Je zit dus behoorlijk comfortabel. Het zadel is ietwat hard, maar voor ritten tot een ruim uur krijg je geen last van je billen. Daarna begint het gevoel wel een beetje te ontstaan, maar dan is het tijd om even af te stappen en te pauzeren. Komt ook de focus op de weg ten goede. Het grote voordeel van een motorscooter is de extra bergruimte en onder het zadel is dan ook een redelijk ruim vak aanwezig waar een integraalhelm in zou moeten passen. Dit vak is sowieso al groter, omdat in de tunnel de brandstoftank van 6,6 liter huist. Bij echte stadsscooters zit de tank onder het zadel en dat kost bergruimte. Aangezien ik een systeemhelm heb, past deze helaas niet onder het zadel. Daarvoor zou je een topkoffer kunnen aanschaffen (of een XMAX 300), waarvoor Yamaha een accessoire te koop heeft. Een aanrader is om het topkofferrek specifiek van Yamaha te kopen; andere bedrijven die aftermarket onderdelen maken, hebben simpelweg niet zo'n mooi topkofferrek als dat van Yamaha. Ook voorin, onder het stuur, zit nog een klein open vak waar je een flesje water of je smartphone in kwijt kan. Deze is niet afsluitbaar en tijdens regen blijven de spulletjes daarin niet beschermd.

De verlichting op de NMAX is een combinatie van LED en gloeilampen. De koplampen zijn LED, maar de dagrijverlichting zijn gloeilampen. De kleur van de DRV is wat geler en van de koplamp spierwit. De knipperlichten (overigens fraai verwerkt in het kuipwerk) zijn nog conventionele gloeilampjes, het achterlicht heeft een constant brandende gloeilamp, het remlicht bestaat echter wel uit LED's. De motorscooter is voorzien van zowel een zijstandaard als een middenbok, waardoor je de motorscooter altijd wel ergens goed kan parkeren. Met de NMAX 155 kom je gewoon makkelijk de Randstad in en is er altijd wel ergens een plekje te vinden. In de Randstad zie je meer motorscooters dan er buiten, maar het blijft ergens vreemd dat we er niet nog veel meer zien. In Amsterdam moeten de snorfietsen sinds kort verplicht van het fietspad af en naar de gewone weg. Daarnaast is er nu een helmplicht voor de snorfiets. Waar ik altijd al zei dat in een grote stad de snorfiets echt de beste oplossing is om snel ergens te zijn (nog beter dan de motor of motorscooter), is dat voordeel van de snorfiets nu compleet verdwenen in onze hoofdstad. Wellicht dat de verkoop van motorscooters een duw krijgt, maar het bleek dat jongeren zich vooral druk maken om hun haar. Misschien allemaal aan de BMW C1?

De spiegels geven duidelijk zicht naar achter ondanks dat je nog wat van je ellebogen ziet, maar vaak is het zeker tijdens de spits belangrijker wat er naast en voor je gebeurt. Handig is het anti-diefstalplaatje wat er voor het contactslot zit. Na het verwijderen van de sleutel druk je op het zwarte knopje en sluit er een metalen plaat voor de sleutelingang. Via de achterkant van de sleutel kan je dat plaatje weer wegdraaien. Qua accessoires heeft Yamaha voor de NMAX van alles te koop. Bijvoorbeeld een topkofferrek, windscherm, beenkleed, handvatverwarming, comfortzadel, andere treeplankjes en bijvoorbeeld een consoletas om te monteren op de tunnel. Over die tank gesproken; de tankdop is een losse dop en dat is een beetje jammer, omdat je tijdens het tanken op zoek mag naar een plekje voor die dop en sleutels. Prettiger had geweest als deze geïntegreerd was. Maar dit kom je nu eenmaal vaker tegen bij motorscooters. Het is nu eenmaal geen gewone motorfiets.

Ronde cockpit

De cockpit is op het eerste gezicht eenvoudig en volledig overgenomen van de NMAX 125. Het betreft een rond LCD-display met daaromheen waarschuwingslampjes en onderaan twee knoppen om door de opties te lopen. Deze knoppen zijn met handschoenen aan lastig te bedienen. Het lukt wel tijdens het rijden, maar het kost een klein beetje moeite als je ook aandacht moet schenken aan de weg. Handig had een knopje op het stuur geweest om te switchen tussen de informatie.

Voor een lichte motorscooter is de informatie die je krijgt echter wel redelijk uitgebreid; Bovenaan een klokje wat permanent in beeld is (absoluut prettig voor een woon-werkvervoersmiddel), in het midden de snelheidsmeter, aan de linkerkant het brandstofniveau en aan de rechterkant een meter die aangeeft hoe zuinig je rijdt. Als je weinig gas geeft zie je veel blokjes staan, draai je 'm vol gas dan loopt die balk leeg qua blokjes. Een beetje overbodige optie, net als het ECO-lampje van Kawasaki. Beter had daar wellicht een koelvloeistoftemperatuurmeter kunnen staan.

Onderaan tref je informatie aan die je met de SELECT-knop kan wisselen. Het betreft de kilometerstand, trip 1, trip 2, aantal kilometers dat de olie in gebruik is, aantal kilometers dat de v-snaar al is gemonteerd, huidig brandstofverbruik en gemiddeld brandstofverbruik. De laatste is redelijk nauwkeurig en het is leuk om het na een reset mooi ziet oplopen naar ruim 1 op 30+. Het is bijna een sport. Andersom kan natuurlijk ook leuk zijn, kijken hoe je 'm zo onzuinig mogelijk kan gebruiken.

Motorblok: 30cc meer

Het motorblok van de Yamaha NMAX is een 155cc vloeistofgekoelde ééncilinder met 'Blue Core'-technologie en variabele klepbediening voor de vier kleppen. De cilinder is 30cc groter dan dat van de NMAX125, wat tevens resulteert in een vermogenstoename van 2,1 kW (2,8 pk) en 2,7 Nm koppel, wat 'm in totaal 11.1kW (15,1pk) bij 8.000 tpm geeft en 14,4 Nm koppel bij 6.000 tpm. Net even dat beetje meer pit dan de NMAX 125, maar in plaats van een A1-rijbewijs, heb je nu een A2-rijbewijs nodig om er op te mogen rijden. Dat terwijl het aantal pk's nagenoeg gelijk is aan de duurste en krachtigste A1 motoren. Had Yamaha er niet meer pk's uit kunnen persen? Vast wel, maar als dat ten koste gaat van de betrouwbaarheid van een woon-werkmotorscooter, is het dat dan waard? En dan is er nog zoiets als Euro4.

'Blue Core'-technologie is een technologie die Yamaha gebruikt sinds een aantal jaar voor een aantal lichte motorscooters. De technologie zorgt ervoor dat het motorblok een optimale verbranding heeft, minder vermogensverlies, preciezere controle over de brandstofinspuiting, verbeterde koeling in combinatie met een DiASil-cilinder etc. Het blok moet dus zuiniger zijn en tegelijk goed presteren, als tegenhanger van Honda's PCX met start-stopsysteem. Voor de variable klepbediening heeft Yamaha een speciale nokkenas geplaatst die de efficiëntie bij lage en hoge motortoerentallen verbetert, waardoor de NMAX bij elk toerental voor een 155cc krachtig accelereert en toch zuinig is. In de praktijk voel je dat de motorscooter zeker binnendoor genoeg pit heeft om meer dan goed mee te komen met het overige verkeer en goed oppakt op het moment dat je het gas verder opendraait.

Het roffeltje uit de uitlaat klinkt best lekker. Toch kan je met een vervangingsuitlaat nog wat gewicht besparen en het geluid wellicht nog wat mooier laten klinken. Het potente ééncilinderblokje trilt redelijk en dat voel je terug in het stuur, maar dit is nooit vervelend en sterker nog; na een paar dagen voel je het niet eens meer. Eigenlijk ook inherent aan een ééncilinder, maar je hebt motorscooters waar je het minder voelt. Het stoort mij totaal niet. De NMAX ligt heel erg stabiel op de weg en het is echt heerlijk om op de motorscooter door het verkeer te zoeven. Bochtjes zijn leuk om te pakken en bij het zien van de rotondes nog even extra het gas er op om zo laat mogelijk te remmen, in te sturen, de bocht nemen en weer vol gas de rotonde verlaten. Motorscooteren is hartstikke leuk en zelfs met 155cc kan je zeker bij rotondes wat motoren zoekrijden, tot ze natuurlijk op het rechte stuk je weer voorbij vliegen. De NMAX 155 is lekker wendbaar mede door het lage rijklaargewicht van 127 kg. Ook de enorme stuurhoek maakt de motorscooter zeer wendbaar om tussen het drukke verkeer te komen. Keren kan je bijna op een zakdoek!

Van onderuit pakt de NMAX 155 vlot op. Bij de verkeerslichten ben je dan ook echt wel als eerste weg en laat je de auto's kleiner worden in de spiegels, zeker op kruispunten waar je afslaat ga je zoveel harder door de bocht dan de gemiddelde auto. Voorkruipen kan zonder problemen in de stad, maar ook absoluut daarbuiten op provinciale wegen. Waar mijn Suzuki Address 110 mee kan komen met het verkeer en je op de teller altijd wel 80 a 90km/u en soms 100km/u ziet staan, kan je met dat kleine motorscootertje meekomen en niet meer dan dat. Even een auto inhalen die met 60 km/u sukkelt op een 80km-weg is heel er goed timen op mijn Suzuki Address 110. Met tegenliggers vrijwel onmogelijk om dan in te halen, want het kost echt teveel tijd. Heeft de NMAX 155 minder last van. Niet helemaal eerlijk met 42cc en 4kW meer (bijna 60% meer vermogen) en ook prijstechnisch mag je ze zeker niet vergelijken. Feit blijft dat je met de NMAX 155 voor durft te kruipen en iets beter in kan halen, wat resulteert in een veiligere rit. Je wil niet achteraan bij de verkeerslichten staan, als een automobilist of vrachtwagenchauffeur niet opmerkt dat het verkeer voor 'm stil staat. Smartphone-gebruik in het verkeer zie je steeds vaker, wat resulteert in meer kop-staartbotsingen of auto's die van de weg af raken. Je zal maar net de ontvangende partij zijn van iemand die niet oplet. Even vlug met de NMAX naar voren sturen is dankzij het pittige karakter onderin geen probleem; je bent over het algemeen altijd als eerste weg. Tenzij iemand anders moeite doet of een Tesla heeft.

Voor woon-werk over een binnendoortraject heeft de NMAX 155 in principe voldoende vermogen aan boord om het overige verkeer voor te blijven. Het blok trekt lekker vlot op en zit binnen no time op 70 a 80km/u. Ook richting 90km/u gaat nog snel, maar daarna gaat het gemak waar dat mee gaat er wel uit en kost het wat meer moeite. De snelweg op is mogelijk met de NMAX 155, maar blijf dan wel op de rechterstrook hangen, tenzij je wind mee hebt. Met wind mee haalt de NMAX 155 ongeveer 121km/u op de teller en dan kan je nog wel eens wat verkeer inhalen. Op GPS is dit 114 km/u, de teller wijkt dus ongeveer 6% af. Met tegenwind kom je vaak niet verder dan 110-115km/u op de klok en moet je timen om vrachtwagens in te halen. Het beste sluit je aan bij een auto die inhaalt met niet al te groot verschil en zo kan je slipstreamend voorbij. De NMAX 155 is ook niet gemaakt om op de snelweg te rijden, maar het kan wel. Zeker in de Randstad waar 100km/u de max is, kan je gewoon best goed meekomen. Maar je kan niet even versnellen en bij noodsituaties dus alleen uitwijken en remmen. Een mooie kruissnelheid is zo rond de 105-110km/u. Binnendoor voelt de NMAX 155 zich als een vis in het water, ga je echt op je woon-werktraject vaak voor langere stukken de snelweg op, vergeet dan de NMAX 155, stop met lezen en begin maar met het lezen van mijn testverslag over de Yamaha X-MAX 300. Die is meer voor de langere afstanden.

De NMAX 155 loopt van 0 naar 100km/u in 15 seconden, dat klinkt langzaam, maar geloof mij maar voor binnendoor dat je meestal als eerste weg bent bij het verkeerslicht en het even duurt voor ze bij je zijn. Ook het verbruik van de NMAX 155 is netjes. Met een redelijk vlotte rijstijl met flink wat stukken 80km-weg, een aardig deel 50 en nog een stukje snelweg kwam ik uit op 1 op 32,1. Ik heb ook wel minder gezien, maar toen ging overal het gas tegen de stuit. Met een 6,6 litertank moet je toch ruim 200 km kunnen rijden voor je weer mag tanken. Trek je overal rustig op en rijd je netjes de maximum snelheid, dan kan het allemaal nog een stuk zuiniger.

Het onderhoud bij de NMAX 155 is gelijk aan de 125cc. Olie en klepspeling elke 6.000 km. De v-snaar staat geen kilometerstand voor, maar ga uit van ongeveer 20.000 km. Dat is ook weer een voordeel; het niet hoeven smeren van de ketting. Woon-werk is dus; motorscooter pakken, naar je werk knallen, werken, op de motorscooter naar huis en dat ding weer neerzetten in de schuur. Ketting smeren elke 500 km of na elke regenbui? Helemaal niet nodig. Voor woon-werk zweer ik echt bij een motorscooter als vervoersmiddel. Veel liefde komt er vaak niet bij kijken, let maar eens op hoe slecht 2e hands motorscooters er uit zien van net een paar jaar oud vergeleken met motoren; meestal beginnen die hier en daar al licht te roesten doordat ze door de pekel zijn wezen knallen en de motorscooter niet vooraf behandelen of achteraf niet schoonmaken maar het pekel lekker laten invreten over de wintermaanden heen. Het is een werkpaard en mag blijkbaar niet vertroeteld worden. Zorg trouwens wel dat je het oliepeil in de gaten houdt; er gaat namelijk maar 0.9 liter olie in en als er ooit een groter verbruik zou optreden zit je wel sneller tegen de grens van permanente schade aan. Met enige regelmaat peilen, dus.