Suzuki RV125 VanVan (2014)

Direct bij het opstappen en wegrijden op de VanVan 125 bij de Suzuki importeur in Vianen, had ik direct de slogan van Malibu in mijn hoofd 'seriously easy going', en dat is precies wat je van de VanVan 125 kan verwachten. Een relaxte zit en net genoeg vermogen om lekker mee te komen in het verkeer, lekker rustig aan doen. Een weekje onthaasten met de VanVan 125 stond op het menu van Startersmotor.nl.

Lang geleden (jaren '70) had Suzuki de RV50, RV90 en RV125 (2-takt). Een soort mix tussen een Honda Monkey en Dax. Suzuki heeft een aantal jaren na het uitkomen van de Yamaha TW125, in 2003, de VanVan vernieuwd en in een 4-takt jasje gestoken en opnieuw uitgebracht op de markt. Daarna is deze er in Nederland even uit geweest, maar sinds de komst en populariteit van de Honda MSX125, is sinds augustus 2013 de VanVan 125 opnieuw verkrijgbaar. Wel met injectie en katalysator in plaats van carburateur, maar deze aanpassingen waren er al sinds 2007. Weinig nieuws dus, op een kleurtje na. Moet er dan zoveel veranderen aan een VanVan 125? Zeker niet!

Vreemd dat Suzuki Nederland het weer probeert anno 2013/2014? Absoluut niet, met de komst van het A1-rijbewijs is de VanVan een potentiële kanshebber en gezien retro helemaal in is tegenwoordig en iedereen hip wil wezen op een retroscooter, waarom dan niet op een VanVan? Hij kan dan wel iets lijken op een Yamaha TW125 of een Hyosung RT125, maar die zijn niet retro en de RV125 dus wel, met daarnaast een veel langere geschiedenis.

Thuis gekomen met de RV125, vond mijn vrouw het maar een lelijk ding. Toegegeven; persoonlijk vind ik het ook geen knap ding, maar hij zit wel lekker comfortabel en van de vermogensafgifte kan je alleen maar rustig worden. De VanVan is puur 'Zen'. Laten we eens kijken wat de VanVan anno 2014 te bieden heeft naast ballonbanden, injectie en een lekker laag en breed zadel.

Retro-sofa

Qua uiterlijk is er geen nieuwe motor die meteen te vergelijken is. Opvallend zijn de dikke ballonbanden, het grote brede zadel en het kleine tankje van 6,5 liter. Met één oogslag kan je al zien of de motor wat voor je is of niet. Ook kleinere dames passen prima op het zadel, want deze is maar 77cm hoog. De zit is recht op, maar over de auto's heen kijken lukt niet. De voeten voelen alsof ze iets naar voren worden geplaatst, maar dat is niet zo. Al met al vond ik de VanVan best comfortabel zitten, maar na een uurtje sturen kreeg ik toch een stijve kont. Niet pijnlijk, maar stijf en alleen merkbaar nadat je was afgestapt.

De motor is vrij basic: tank, breed zadel aan de achterkant en smal van voren, zijkapjes, grote knipperbollen als richtingaanwijzers en banden waar je u tegen zegt. Een eenvoudig cockpitje, voor een klein schijfje en achter nog een ouderwetse trommelrem. De motor is ook retro en in de jaren '70 hadden ze niet zoveel opties die ze nu wel op motoren hebben zoals ride-by-wire, TCS, ABS en dat soort geneuzel. Die banden en het zadel vielen mij het meest op en de gehele retro-look zal voor veel draaiende hoofden zorgen. Zo vaak zie je geen VanVan 125 rijden en ik vind het altijd wel leuk om op iets unieks te rijden, geen eenheidsworst. De spiegels zijn als enige niet retro, de vierkante spiegels zijn niet echt mooi, maar wat geven ze een perfect zicht naar achter! Zo zie ik dat graag. Deze spiegels zijn ook op andere Suzuki modellen gebruikt, voor bijvoorbeeld de DR650SE en DRZ400. Als extra beschikt de VanVan 125 over alarmlichten, kan handig zijn als je tussen het drukke verkeer door gaat, al had het model met de carburateur (2003) dit ook al.

Het relaxte motorblokje

Het één-cilinder blokje is sinds 2007 voorzien van injectie, maar pas bij ons verkrijgbaar sinds augustus 2013. De injectie is prima afgesteld en voelt aan alsof je nog met een carburateur aan het rondrijden bent. Alleen bij gas dicht en ietsje gas open, voel je een stootje, maar daar mag je echt niet over klagen. Het blokje trilt bijna niet en loopt zeer smeuïg en mooi rond over het gehele toerengebied. Geluid komt er nauwelijks uit de uitlaat, met de VanVan kan je gerust 's avonds laat thuiskomen en 's morgens vroeg wegrijden zonder de buurt wakker te maken.

De motor heeft 6 versnellingen en dat zijn er één of twee teveel. Je schakelt constant door het gebrek aan een toerenteller kom je soms eerder in de begrenzer dan je zou denken (hoewel deze natuurlijk wel op dezelfde plek zit). Het VanVan-motorblok voelt ietsje minder krachtig aan dan bijvoorbeeld de Kymco K-Pipe 125, al heeft die motor maar 4 versnellingen en trek je dus langer door in elke versnelling. Schakelen gaat licht en trefzeker en om de ongeveer 20 kilometer per uur schakel je eentje op en als je eenmaal op hogere snelheid bent, merk je dat de 6e versnelling enkel een overdrive is om lager in toeren te komen. Met die lagere toeren raak je ook snelheid kwijt. Vooral op 100km/u wegen heb je niets te zoeken in de 6e versnelling, de VanVan zal dan terugkakken naar 90-92km/u. Prima dus voor 80km/u wegen die zesde versnelling om lager in toeren te rijden, maar voor topsnelheid beter niet gebruiken. Liever zag ik de VanVan met één of twee versnellingen minder. Wel grappig is dat je het idee hebt veel harder te rijden dan je in werkelijkheid doet; 60km/u voelde voor mij aan als 80km/u.

Qua top kwam ik met pijn en moeite bij de 100km/u. Dit duurt behoorlijk lang en daardoor is de motor gevaarlijk op provinciale wegen en de snelweg. Of ik ben een mietje, maar het verschil in snelheid is te groot om veilig over dat soort wegen te rijden. Prima machine voor in de stad en een beetje er buiten en eenmaal op dat soort wegen is het een heerlijk motortje om relaxt te cruisen. Als je kwaad of gestresst bent, wordt je vanzelf extreem rustig op deze machine.

Geen noodzaak om in te halen, gewoon lekker rustig mee pruttelen met het verkeer. Je komt er vanzelf wel. Tussen de auto's door naar voren en als eerste weg bij het verkeerslicht behoort tot de mogelijkheden, maar heb je een petje naast je die wedstrijdje wil doen, doe geen moeite. Met bijna elke rit waarbij je buiten de stad komt, zal je het blok volledig benutten en het onderste uit de kan halen. Hierdoor is het onderhoudsinterval gelijk aan veel andere 125cc'ers. Om de 4000km kleppen controleren en verse olie. Gezien je met elke rit echt het onderste uit de kan haalt met deze motor, is dit geen vreemde interval. Met dit soort blokjes kan je dat na de garantieperiode heel makkelijk zelf doen en dat scheelt ook nog eens een hoop geld en is leuk om te doen. De 850ml olie kosten je ook niet de kop. Wel het olieniveau blijven peilen, want mocht de motor ooit olie gaan verbruiken, dan kan het hard gaan met maar 850ml in het carter. Met een gemiddeld verbruik van ongeveer 1 op 27 is de VanVan 125 niet bepaald zuinig in zijn klasse, daarbij gezegd zijn dit ook veel 80km/u wegen en is dit ook inclusief een stukje met passagier als extra ballast. Zelf weeg ik ook niet weinig, maar ik ben een vlotte doorrijder en geef bijna overal vol gas, wat ook niet positief is voor de verbruikscijfers. Andere tests wijzen ongeveer 1 op 33 uit. Om echt een goede indicatie te krijgen zou je een 1000km moeten rijden en dit bij moeten houden.

Basic cockpit

De cockpit is behoorlijk karig en dat hoort wellicht ook bij een retro-uiterlijk. De snelheidsmeter is duidelijk aanwezig, met daar in een kilometerteller en een tripmeter die je aan de zijkant kan resetten met een draaiwieltje. Ook zijn in deze meter nog een waarschuwingslampje voor de injectie te vinden alsmede een waarschuwingslampje voor grootlicht

Verder zijn er nog waarschuwingslampjes te vinden voor de neutraalstand, de knipperlichten en een brandstoflampje, als de tank bijna leeg is. Bij zonnig weer, is dit brandstoflampje erg slecht te zien. Beter had Suzuki ervoor gekozen om deze te laten knipperen of te voorzien van een fellere led-variant. Wat ik erg miste was een toerenteller, zeker omdat ik het idee had dat de begrenzer per versnelling verschilde qua toerental en het blok soms wel heel snel daardoor smoorde. Dat kost gewoon tijd om sneller op gewenste snelheid te komen. Ook een LCD-klokje had fijn geweest. Dat dit niet helemaal retro is begrijp ik, maar dit kan je heel mooi wegwerken, kijk maar naar de cockpit van de Kawasaki W800. Een klassieker om te zien, maar toch ook een klokje aanwezig in het kleine LCD-scherm. Maar geen nood, de kroonplaat is groot genoeg om meerdere klokjes op kwijt te kunnen die je bij diverse motorzaken vast nog wel kan kopen. Qua retro is de cockpit behoorlijk retro en zoals je ziet ben ik niet geheel van het retro. Al vind ik het wel leuk om te zien.

Banden en vering

De banden vallen voor de VanVan natuurlijk wel heel erg op. De VanVan heeft schoeisel van Dunlop, type K180. Deze bandjes zijn zowel op de weg als een beetje offroad te gebruiken op wat grovere ondergrond, waarbij het profiel het losse zand en steentjes snel achter zich laat om vooruit te komen. Verwacht niet dat je hier mee kan crossen door de blubber, want daar zijn de banden dus niet voor geschikt en het blok is daarvoor niet echt krachtig genoeg. Op de weg zijn het fijne bandjes die veel vertrouwen geven, ook bij nat weer stuurt het niet verkeerd, al lieten de stortbuien zich achterwege. Aan de voorzijde zit een130/80-band, aan de achterkant een 180/80-band. Een nadeel is dat het achterwiel niet echt veel bij andere motoren in gebruik is en de keuze daardoor kleiner is. Een alternatief kan een Bridgestone TW204 (als achterband) zijn.

Aan de voorkant is de VanVan voorzien van een telescopische voorvork met een veerweg van 110mm, aan de achterzijde iets uit het zicht is een monoshock te vinden met een veerweg van 136mm. Beide zijn niet instelbaar, het motortje is vrij zacht afgeveerd. Voor in de stad en 'offroad' erg lekker, op hogere snelheid (80km/u) bij wat langere bochten merkte ik toch een wat deinend gedrag waarbij de motor echt aangeeft niet veel harder door de bocht te gaan. Ook dat is niet heel storend, maar je merkt wel een beetje waar de grenzen zijn.

Remmerij op de VanVan 125

De VanVan 125 is voorzien van een 220mm schijfrem aan de voorzijde met een tweezuiger-remklauw van Tokico. De achterkant een trommelrem. Beiden doen prima hun taak en wellicht werkt de achterrem nog wat pittiger dan de voorrem. Op deze motor hoeft de rempartij ook niet van de beste kwaliteit te zijn om het motortje met lage snelheden stil te zetten, maar remmen gaat prima en daar is echt niets op aan te merken, daar waar je met een K-Pipe een stuk harder op de achterrem moet trappen om daarmee stil te staan, is het met de VanVan 125 echt een eitje om te remmen met een trommelrem. Daar kan Kymco nog wat van leren. Ook blij om te zien dat door deze schijfrem een normaal slot kan, zonder weer op zoek te moeten naar aparte maten van beugels. Het slotje kan je dan weer kwijt op het bagagerekje als je gaat rijden. Helaas zijn de remhendel en koppelingshendel niet instelbaar, maar dat mag je denk ik ook niet verwachten van een budgetmotortje.

Conclusie

De VanVan 125 is een leuk beginnersmotortje, maar ook voor de motorrijder die wat erbij wil voor in de stad, een prima ding. Toch vond ik 'm qua vermogen minder dan zijn watergekoelde collega's met dezelfde longinhoud en heb ik het idee dat de VanVan zelfs trager is qua optrekken dan mijn eigen Kymco K-Pipe 125, al kan dat door de versnellingen komen en de 25kg extra. Met 128kg rijklaar is het gewicht nog steeds erg licht en kan je 'm ook met gemak in en uit de schuur zetten of verplaatsen. Daarbij heeft de VanVan een behoorlijke stuuruitslag en is het dus bijzonder makkelijk om tussen de stilstaande auto's door te rijden, hoe moeilijk ze ook staan opgesteld. Straatje keren is ook kinderlijk eenvoudig.

Onder het zadel helaas geen plek, want het zadel kan er niet in een handomdraai van af worden gehaald, maar wel een rekje waar je zonder moeite een topkoffer op kan monteren. Op die manier los je meteen dat probleem op. Op de VanVan kom je echt tot rust, want heel hard of flink doortrekken gaat niet (mede door de begrenzer die er vrij vroeg in komt). Heb je echter haast omdat moeders de vrouw heeft gebeld dat de piepers al op het vuur staan, zorg dan dat je niet te ver van huis zit, want even snel doorblazen kan dus niet. De motor is 'seriously easy going', zoals ik in het begin van het verslag al aangaf.

De VanVan kies je wat mij betreft echt puur om zijn uiterlijk en niet om zijn geweldige prestaties. De VanVan 125 is een funbike en een andere funbike is de Honda MSX 125 voor 400 euro minder (al zit je daar wat opgepropter op dan op een VanVan). Ook de Yamaha YBR125 en Honda CBF125 zijn nog een stukje goedkoper en kunnen sneller de 100km/u aantikken. Wil je een snelle(re) A1-motor? Koop een KTM Duke 125, Yamaha YZF-R125 of Yamaha MT-125, maar  wil je een unieke retro-A1-bike, dan koop je deze VanVan. De kwaliteit van Suzuki is prima, de afwerking bijna niets over op te merken (behalve de afdichting van elektra aan het stuur waar ik mijn twijfels over, de stekkers kan je zien en deze kunnen dus ook gaan roesten als daar vocht in komt). Koop je een Suzuki VanVan 125, dan koop je een goed motorfietsje waar je vele jaren plezier van kan hebben.

Genoeg A1-motoren om uit te kiezen en deze VanVan 125 hoort daar net zo goed bij. De 2014 VanVan is verkrijgbaar in Glass Splash White (deze staat op de foto's en in de video) en Black voor € 3699,- excl. rijklaarkosten.

TIP: Voor minder dan de helft kan je tweedehands het vorige model kopen met carburateur in plaats van injectie, deze is weinig anders en net zo leuk, als je geen geld hebt voor een nieuwe motor. Nieuw heb je echter wel 3 jaar garantie!

Met dank aan Suzuki Nederland voor het beschikbaar stellen van de VanVan 125.

	Een uniek uiterlijk, fijne spiegels, geeft je rust,grote stuuruitslag, laag gewicht
	Geen ruimte onder het zadel (wel plek voor een topkoffertje), te stille uitlaat , gas heeft een te lange slag (zie video), wel erg tam voor een A1-motor