Sportiever uiterlijk

Het valt direct op dat de Burgman 400 flink is veranderd qua uiterlijk. Nu heb ik geen ervaring met de voorgaande 400cc-modellen, maar ik kan natuurlijk wel naar foto's kijken en cijfertjes op papier lezen. Direct valt op dat de Burgman er sportiever uit ziet. De bolle vorm is veranderd in slanke scherpe lijnen. De Burgman 400 is nu een lange slanke scooter in plaats van een wat grotere jongen. Het zadel is een stukje smaller, zodat ook kleinere mensen de motorscooter makkelijk onder controle kunnen houden voor een verkeerslicht. Suzuki maakt dat zelfs nog makkelijker door uitsparingen in de treeplank te hebben, om je benen makkelijker naast de scooter kwijt te kunnen. Met een zadelhoogte van 735mm kunnen de meeste mensen met gemak de voeten bij de grond krijgen en anders helpt de zojuist genoemde uitsparing in de treeplank daar zeker bij mee. De verlichting voor ziet er agressiever uit en bestaat uit blauw-achtige LED-verlichting. Het achterlicht bestaat uit 8 LEDs en niet ver daaronder aan de zijkant, de knippers. Waar bij het vorige model de knippers ook in de koplamp-unit waren verwerkt, heeft Suzuki er nu voor gekozen ze in de kuip te verwerken.

Een slankere motor betekent ook minder gewicht. De Burgman 400 is met 7kg afgevallen naar 215kg. Nog steeds redelijk wat, maar als je er op zit, merk je daar niets van. Het wiel aan de voorzijde is van 14 inch naar 15 inch gegaan, om meer stabiliteit te geven. De cockpit is uitgebreid, daarover verderop meer. Onder het stuur bevinden zich nog twee niet-afsluitbare vakken om wat rommel in kwijt te kunnen. Aan de ene kant 2.8 liter, de andere 3.5 liter. In het rechtervak bevind zich ook een 12v-aansluiting om bijvoorbeeld je smartphone mee op te laden onder het rijden. Voorheen kon men één vak afsluiten, maar Suzuki is hier van af gestapt, omdat er veel vakjes werden open gebroken. Het scheelt je in elk geval schade, want ook als je er niets in hebt zitten, breekt het dieventuig het graag open. Over anti-diefstal gesproken; het contactslot is net als bij veel motorscooters van Suzuki, voorzien van een afsluitbaar metalen klepje, die je met de achterkant van je sleutel kan deblokkeren. Zo kan een potentiële dief niet een schroevendraaier in je contactslot steken. Links van het contactslot zit nog een parkeerrem, wat je vaker aantreft op grote motorscooters. Suzuki heeft aan de rechterzijde in de kuip nog een opening gemaakt om een kettingslot door heen te steken. Zo kan je de motor makkelijk vast zetten zonder de ketting door een wiel te hoeven doen.

De zitpositie is rechtop, het zadel is redelijk zacht. Na enige tijd rijden heb ik geen last van mijn billen, hoewel ik van eigenaren heb gelezen dat ze er juist wel snel last van kregen. Ik heb waarschijnlijk een dikkere kont. In het zadel zit een rugsteun verwerkt die met wat gereedschap instelbaar is in drie standen. Ook de passagier zit zeer riant met een breder zadel dan de bestuurder. Samen ritjes maken op de Burgman 400 kan niet anders dan leuk zijn. Onder het zadel is nog een bagagevak te vinden van 42 liter. Bij de voorgaande Burgman 400 was dit overigens nog 62 liter. Bij de afslankkuur is dus 20 liter verloren gegaan. Best veel, maar ondanks dat past er ook nog best wat onder het zadel. Wel kan het even passen en meten zijn, omdat het een vrij diep en niet al te breed vak is. Heb je daar niet genoeg aan? Een topkoffer past er ook nog op. Kan je de wekelijkse boodschappen gewoon op de Burgman 400 doen!

Met 1.80m heb ik ruimte genoeg om mijn benen kwijt te kunnen. Ik heb eerder met maxiscooters gehad dat soms de ruimte tussen de voorkappen en mijn knieën nog maar een centimeter of 2 a 3 was, bij de Burgman 400 zit je ruimer. Ook zijn de benen nog te strekken door de voeten tegen de treeplank in de voorkappen te plaatsen. Ideaal voor de wat langere ritten. Dit lukte mij niet op de Yamaha X-MAX 300, wel op de Burgman 400. Net even wat groter, waarschijnlijk. De motor beschikt over een middenbok en jiffy. Opbokken gaat doodeenvoudig en kost niet veel kracht. De ruit op de Burgman 400 is met mijn 1.80m net verkeerd. Ik krijg een hoop herrie langs mijn helm en ben dan ook dolblij dat ik oordoppen in heb. Een iets hogere ruit is prettig, maar ook daar is weer voldoende voor te krijgen. Kan het niet via Suzuki, dan wel via een 3rd party. De achtervering is netjes weggewerkt bij de Burgman 400. Die zie je helemaal niet. Hebben ze mooi verstopt onder de motorscooter.

Cockpit en stuur

De cockpit is uitgebreid. Er valt meer dan genoeg op te zien en de ronde tellers met een chroom randje vallen direct op. Links de snelheidsmeter die tot 180km/u loopt (overdrijven is een vak) en onderin nog een aantal waarschuwingslampjes. De rechterteller omvat de toerenteller. Niet echt heel informatief voor een motorscooter, maar het hoort bij de sportieve look. Onderin de toerenteller nog een vorstindicator en een groen eco-lampje, wat aangeeft dat je zuinig aan het rijden bent. Wat mij betreft mag die laatste er gelijk van af, iedereen weet vast wel wat zuinig is en wat niet. Bij Kawasaki hebben een aantal motoren dit ook, zonde van de ruimte. In het midden een langwerpig LCD-display met nog wat overige info zoals een klok, brandstofniveau, temperatuur, gemiddeld verbruik, tripmeters, melding dat service nodig is etc. Alles instelbaar met de twee knopjes onderaan de cockpit. Daarnaast bovenaan in het midden nog wat waarschuwingslampjes en dan heb ik zo'n beetje alles wel genoemd. Ook over het stuur valt niet veel te melden, de standaard knoppen, niet echt uitgebreid en aan de rechterzijde een alarmlichtknop. Spannender hoeft het allemaal niet te worden. De spiegels op het stuur laten voldoende zien en trillen minimaal (alleen bij stationair toerental wel forser). Niets aan veranderen!

Motorblok: iets minder vermogen door Euro4

Het 399cc vloeistofgekoelde motorblok bevat één cilinder, zoals bij de meeste motorscooters. Vanwege Euro4-eisen heeft de motor ongeveer 2kW vermogen ingeleverd en komt het totaal uit op 31pk in plaats van 34pk. Niet echt huiveringwekkend, maar met kleinere motorblokken telt het vermogen net even wat meer. Gelukkig is het totaalgewicht met 7 kilo afgenomen, waardoor dit het vermogensverlies iets minder erg maakt. Om een schonere verbranding te krijgen is het blok dus aangepast en maakt men ook gebruik van een iridium-bougie. Met een druk op de knop, wil ik de scooter starten, maar er gebeurt niets. Killswitch staat goed, sleutel staat op 'ON' en op de cockpit geen foutmelding. Remhendel nog maar harder inknijpen, zoals je de Honda Forza 300 moet starten (extra hard inknijpen + startknop). Ook niets! Ah, wacht, ik zie het al. Jiffy stond nog uitgeklapt. Dom! Op de cockpit krijg je daar helaas geen melding van. Had leuk geweest als het LCD-display nog 'Jiffy' zou melden, maar het kan ook zijn dat ik gewoon dom ben en beter had moeten kijken. Hup, jiffy inklappen, remhendel niet al te hard inknijpen en starten maar.

Hoewel de motor stationair lekker de spiegels laat trillen, loopt het blok zijdezacht en over het grootste gedeelte trillingsvrij. Dat is altijd het fijne met een CVT-aandrijving, je zoeft van 0 naar topsnelheid zonder zorgen. De uitlaat klinkt wat zacht, wat ook weer door Euro4 komt. De buren zal je er 's nachts niet mee wakker maken als je vroeg vertrekt. Het rijden op de Burgman 400 gaat bijzonder gemakkelijk, ondanks dat het een maxiscooter is van meer dan 200kg. Merk je niets van tijdens het rijden. Niet van het gewicht en de grootte. Bij het wegrijden heb je al direct het gevoel de motorscooter te kennen, je bent 'm direct volledig de baas en daarnaast is de scooter ook vergevingsgezind, mocht je toch een foutje maken. Het sturen door de bochten gaat op de Burgman 400 alsof deze op rails loopt, fantastisch! Bochten maken is eenvoudig en leuk. Het blok pakt lekker op en zit snel op de 100km/u. De vermogensafgifte is lineair, wat hoort bij een ééncilinder motorscooter, maar is nergens spannend of gevoelsmatig krachtiger. Vanaf 110km/u begint je te merken dat de motor het wat zwaarder krijgt, maar zit dan nog zeker niet aan zijn topsnelheid. Voor in de stad en daarbuiten op provinciale wegen voelt de Burgman 400 zich als een vis in het water. Dit is echt zijn leefgebied. Voordringen bij het verkeerslicht is dan ook zeker in drukke steden gemakkelijk te doen. Je bent toch altijd als eerste weg en voor je met je ogen kan knipperen zit je al op 50km/u. De snelweg is ook goed mogelijk met de Burgman 400, maar met het inhalen moet je toch wat meer plannen. Niet zo gek met maar 23kW vermogen. Meekomen met het verkeer gaat prima met 120km/u en ook sneller is geen probleem. Wel merk je dat het blok vanaf 7.500tpm er harder aan moet trekken en wat meer trillingen geeft in de treeplank. Heel vervelend? Dat niet, maar kijk je naar een concurrent als de Yamaha X-MAX 300, dan beginnen diezelfde trillingen bij een hogere snelheid.

Wat mij verbaasde was de topsnelheid. Met 145km/u is het gedaan met de pret, waar de Burgman 400 voorheen 160-170km/u haalde. Nu kan je denken 'Ja, dat komt door Euro4'. Deels geef ik je daar gelijk in, maar leg mij dan eens uit waarom een Yamaha X-MAX 300 als top 156km/u op de klok kan zetten met 100cc minder en eveneens een blok wat Euro4-geschikt is? Maar hoe dan ook, met een top van 145km/u rij je goed mee met het overige verkeer en de meeste eigenaren van een Burgman 400 zullen deze hebben gekocht voor woon-werkverkeer en dan zijn dat soort snelheden bijna een utopie. Meestal staat het stil, of sukkelt het met 50-90km/u voort. Met een Burgman 400 kan je prima de files bestrijden. Ben je een vlottere rijder die vaak hogere snelheden aantikt, dan is de Burgman 650 misschien een beter alternatief. Of iets krachtigers van een ander merk. Maar de meeste motorscooterrijders zullen het denk ik wat rustiger aan doen en mijn rijstijl past daar zeker niet bij. Heb ik ongelijk? Onderaan het verslag krijgt iedereen de mogelijkheid om te reageren.

Van 0-100km/u gaat vlot en is haalbaar in 8.5 sec. Je bent elke auto vlot af en voor binnendoor meer dan genoeg pit. Het verbruik is netjes. Met flink doorjagen haal ik 1 op 22,5, maar 1 op 25 moet zeker wel haalbaar zijn. Met een tank van 13.5 liter kom je dus met flink gas geven ruim 300km ver, doe je het rustig aan dan ruim 335km of verder. Afhankelijk van hoe ver jij aan de gashendel hangt. Onderhoud van het motorblok is als volgt; olie elke 6.000 km, vertragingstandwielolie elke 12.000km, controle klepspeling elke 24.000 km en de riem mag ook elke 24.000 km worden vervangen. Prima waarden, zeker als je 'm dagelijks zou inzetten voor woon-werkverkeer. Het enige is dat de oliewissel wat vaker mag dan een reguliere schakelmotor, maar dat is een klusje van niets en kost de dealer ook weinig tijd. In de cockpit is een indicator aanwezig voor de eerstvolgende beurt, mocht je het zelf vergeten.