Klassiek uiterlijk

Je vindt ze mooi of niet, de klassiekers en retro's. Helemaal bij de Classic 350 ga je flink wat jaren terug, naar de jaren '50. Ik vind 'm er geslaagd en stijlvol uitzien en al helemaal als je weet hoe de Bullet G2 er uit zag en hoeveel onderdelen redelijk gelijkend zijn aan de Bullet G2 van bijna 70 jaar terug. Denk daarbij aan de cockpit, tank, de koplamp met sleepy eye, de bescherming op de voorvork, de zijkapjes (al dan niet iets aangepast). Het klopt allemaal en de motor ziet er zo ouderwets uit, dat een leek zal denken dat je een antieke motor hebt gerestaureerd en er weer helemaal florissant uit hebt laten zien. Nee hoor, deze Classic 350 is gewoon nieuw te koop bij de dealer en is niet eens heel prijzig!

Als je deze Classic 350 ziet, zie je meteen veel chroom. Voor de één een zegen, de ander een vloek. Je moet dus wel van poetsen houden en naast dat is het lastig voor mij om foto's te maken zonder in de weerspiegeling zichtbaar te zijn. Gelukkig heeft Royal Enfield voor de chroomhaters ook nog een aantal kleuren beschikbaar zonder chroom. Het staat wel leuk hoor, maar zelf rijd ik liever dan dat ik poets. De foto's in het verslag zijn overigens gemaakt bij de oude Prodentfabriek in Amersfoort. Bij een oude motor hoort ook een oud gebouw. Dit gebouw stamt uit 1937, dus qua achtergrond past het prima. Het klassieke uiterlijk valt natuurlijk direct op. De sleepy eye op de koplamp, de gesloten voorvork, de stalen spatborden. Veel is van staal. Dat maakt de motor ook zwaarder, namelijk 195 kg rijklaar. Dat is best veel voor een motor met maar 350cc. Maar omdat dus veel van staal is, begrijp je dat de motor niet 140 kilo weegt.

De verlichting rondom is minder recent en dus tref je geen LED-verlichting aan. Gelukkig wel met meer lichtopbrengst dan vroeger! Leuk is dat de kleine positielichten van vroeger ook op dit model terugkomen. De knipperlichten zijn mooie grote ronde bollen, die qua vorm precies bij dit model passen. Met een zithoogte van 805 mm zit de Classic 350 niet al te hoog en kom ik met mijn 1.80m dan ook met gemak bij de grond. Wel even opletten op de voetsteunen, ik moet even wennen met name aan de rechterkant dat ze toch ietsje naar voren staan. Ik moet echt met het neerzetten van mijn voet opletten dat ik 'm iets verder uitsteek (of wat verder naar achter) ten opzichte van mijn eigen motor. Dat went snel. De zithouding is rechtop, zeker vergeleken met de Meteor 350. Het zicht in de spiegel is OK, maar kan beter. Bredere spiegels zie je meer in, maar dat verpest het klassieke uiterlijk van de motor. Geen opbergruimte onder het zadel. Dat had je toen niet, nu ook niet. Het zadel op de demo is niet het zadel wat er standaard op zit, maar het Touring-zadel. Dit zadel zit lekker zacht, is geribbeld en iets breder dan het origineel. Na meer dan een uur rijden heb ik nog steeds geen pijn aan de billen en dat is wel zo fijn. Mocht je bij het originele zadel sneller pijn krijgen aan je billen, overweeg dan een Touring-zadel. De buddyseat kan er overigens volledig van af, wat in mijn ogen de Classic 350 nog eens meer klassiek maakt dan dat de motor al is. Persoonlijk zou ik die er dan ook afhalen.

De druppeltank, met leuk '3D'-logo (niet bij elke kleurstelling), kan 13 liter bevatten en dat is 2 liter minder dan de Meteor 350. Maar niet getreurd, de Classic 350 is net als de Meteor 350 geen brandstofverslaafde. Op de Classic 350 zie je nog twee zijpanelen die beide makkelijk open kunnen met de contactsleutel. Helaas geen ruimte om daar wat te plaatsen aan persoonlijke spulletjes. Aan de rechterkant tref je de accu aan met een toolkit. In India krijg je er ook nog een EHBO-pakketje bij, in Nederland niet. Handig is dat de Classic 350 is voorzien van een middenbok. Dat maakt het smeren van de ketting een stukje eenvoudiger. Op het stuur eigenlijk weinig knoppen. De motor is basic, dus het aantal knoppen op het stuur ook. Zo hoef je ook weinig te onthouden. Rechts een draaiknop om te starten, die tevens als killswitch fungeert en een knop voor de alarmlichten. Links een draaiknop om te wisselen tussen dimlicht en grootlicht en tevens pass-knop. Daaronder de knop voor de knippers en toeter. Bovenop nog een info-knop voor informatie op het LCD-display van de cockpit. Remhendel en koppeling zijn helaas niet instelbaar.

Is de Classic 350 dan verder zo basic en ouderwets? Niet helemaal, bij Royal Enfield hebben ze in de linker stuurhelft heel mooi een USB-poort weggewerkt om bijvoorbeeld navigatie of je smartphone op aan te sluiten en van stroom te voorzien. Het is dat ik het las in de handleiding, anders was het mij niet eens opgevallen. De Meteor 350 heeft het ook, maar daar viel het mij dus niet eens op, al reed ik die ook veel korter dan de Classic 350. Verder is de motor voorzien van een rollover sensor. Stel dat je onderuit gaat met de motor, zorgt dit er voor dat de motor automatisch wordt uitgezet. Het is dus allemaal niet zo klassiek als dat het er uit ziet. Kwalitatief ziet deze Royal Enfield er goed uit. Sommige dingetjes kunnen misschien net wat mooier worden gedaan zoals bijvoorbeeld het kunststof rondom de i-Knop op het stuur, dat laat nog wel wat te wensen over. De lasnaden op het frame zijn verder netjes en de onderdelen voelen ook stevig aan. Als je weet wat de Classic 350 omgerekend kost in India, dan zetten ze echt een leuk product neer voor het geld.

Tal van accessoires

Voor de Classic 350 heeft Royal Enfield een aantal accessoires beschikbaar, om de motor wat persoonlijker te maken. Denk daarbij aan een breder zadel om langere ritten comfortabeler te maken (ook voor de passagier!) of indien gewenst een lager zadel, een rugsteun voor de passagier, extra vering onder het zadel van de bestuurder, crashbars, een steenslagbeschermer voor het blok, andere voetsteunen, andere spiegels, een ruitje tegen de wind (al ben ik zelf van mening dat je het dan meer moet doen voor het uiterlijk, want onder de 130 km/u moet je niet zeuren over wind) en de sleepy eye kan je zelfs vervangen door een normale ring om de koplamp. Is dat alles? Nee hoor, je kan ook nog zijkoffers krijgen en de spaakwielen zijn te vervangen door solide velgen. Genoeg te krijgen dus om jouw Classic 350 net even een ander uiterlijk te geven dan de standaard versie bij de dealer.

Cockpit met jaren '50 trekjes

Als je de cockpit van de Bullet G2 uit de jaren '50 kent, dan heeft de cockpit van de Meteor 350 heel veel gelijkenissen. Echt leuk om te zien dat deze heel veel op het origineel lijkt. De vorm is in elk geval gelijk, maar qua klokken moet het anno 2022 natuurlijk wel ietsje anders. Bovenaan een goed afleesbare analoge teller. Kilometers aan de buitenkant, mijlen aan de binnenkant. Onder de analoge teller is er nog plek voor een aantal waarschuwingslampjes. Direct er onder een klein LCD-display met daarin het resterende brandstofniveau, een kilometerteller, twee tripmeters en een klokje. Meer niet. Hoeft ook niet op een motor als deze. Overigens is de brandstofmeter niet al te nauwkeurig, bij een volle tank wil deze nog wel eens een blokje minder laten zien. Beter een blokje te weinig, dan een blokje teveel. Wel grappig dat de kilometerteller met tienden werkt, bij heel veel andere motoren gaat het per volledige kilometer. Bij Royal Enfield dus nauwkeuriger. Rechts op de cockpit zie je nog een Royal Enfield logo. Dat kan je verwijderen, want dat is namelijk de plek om een Tripper te plaatsen. Je weet wel, het kleine navigatiescherm van Royal Enfield, wat lijkt op de Beeline Moto navigatie. Dit is eenvoudige navigatie met pijlen en afstanden. Het past niet echt op zo'n Classic 350, maar wel fijn dat het mogelijk is! Overigens geen gear indicator aanwezig, maar op een motor als deze mist het ook niet echt.

Laagtoerig motorblok en rijden

Het motorblok wat onder de Classic 350 zit, kennen we natuurlijk al van de Meteor 350. Deze is exact hetzelfde en verder niet aangepast om mogelijk een andere rijervaring te krijgen. Het blok is een luchtgekoelde ééncilinder met 349cc en levert 20,2 pk (14,8 kW) bij 6.100 tpm en 27 Nm koppel bij 4.000 tpm. Veel vermogen haalt Royal Enfield niet uit het blok, andere merken toveren er meer uit. Dat maakt Royal Enfield niet uit. Die leveren een blok met weinig vermogen, waarvan de boel rustig blijft draaien en ook niet snel in de soep kan lopen omdat er teveel van wordt gevraagd. Ik heb het idee dat zo'n blok echt heel veel kilometers kan maken voor het gereviseerd moet worden. Uiteraard met het volgen van de onderhoudsintervallen.

Het blok maakt lange slagen en heeft een laagtoerig karakter. Omdat er geen toerenteller aanwezig is, kan ik niet zien waar de toerenbegrenzer zit, maar ik vermoed ergens tussen 6.500 tpm en 7.000 tpm. Een balansas zorgt ervoor dat het blok nagenoeg niet trilt. Met een draai aan de startknop, start het blokje meteen en loopt lekker laagtoerig. Dat roffeltje uit het 350cc-blok is en blijft echt heerlijk. De koppeling is relatief licht en de versnellingsbak schakelt lekker soepel door de vijf versnellingen heen. De eerste paar kilometers rijden zijn even wennen op de Royal Enfield, maar het went redelijk vlot. Snel rijden op de Classic 350 kan niet, net als dat niet op de Meteor 350 kan. Het blok zelf vraagt ook niet om uitgemolken te worden en je kan zelfs tot rust komen als je gaat rijden op de Classic 350. Het is dus eigenlijk gewoon back to basic motorrijden. Relaxt rijden, genieten van de omgeving en dat met een lekker laag verbruik. Wil je af en toe toch knallen, dan ben je aan het verkeerde adres met de 350cc Royal Enfields. Maar de motorrijders die deze motoren kopen, zijn ook net even van een ander kaliber dan de jonge A2-rijders die gewoon veel harder willen rijden. Ik denk dan ook niet dat het de A2-rijders zijn die deze Classic 350 kopen, maar eerder oudere ervaren rijders, die 'm kopen voor erbij of die weinig rijden en toch willen blijven rijden en dan op zoiets als dit.

De Classic 350 stuurt makkelijk en hoewel de motor met 195 kg best veel weegt, merk je daar niets meer van zodra je aan de rol bent. Wat kan je ongelooflijk laagtoerig rijden op zo'n Classic 350. Heel gekscherend kan je zelfs 50 km/u in de 5e versnelling rijden. Het loopt dan allemaal wel heel erg laagtoerig en het duurt even als je gas bij geeft voor je op hogere snelheid komt, maar het kan dus wel zonder dat het blok gaat horten en stoten. Het laagtoerige geluid wat er dan uit komt blijft leuk en is gewoon verslavend. Wil je 'm toch een beetje doortrekken tot je bijna de begrenzer aantikt, dan haal je in de 1e versnelling 45 km/u, in de 2e versnelling 75 km/u en in de 3e versnelling 100 km/u. Dan blijven er nog twee versnellingen over, maar de laatste twee kunnen beide de topsnelheid wel bereiken. Dat de motor niet snel is gaf ik al aan, maar 0-100 km/u gaat dan ook in 13,4 seconden. Nu weeg ik wel ietsje meer (100 kg schoon aan de haak), dus trek er nog een ruime seconde af. Filerijden gaat prima op een Classic 350, maar omdat je niet vlot van 0 naar 100 gaat, zou ik het afraden om bij de verkeerslichten vooraan te gaan staan. Je bent namelijk nog wat heel ietsje trager dan een 1 liter auto en hoewel je in de stad natuurlijk maar 50 km/u mag, doe ik dat op mijn Yamaha NMAX 155 motorscooter nog minimaal 1 seconde sneller dan de Classic 350. Dat is net even het verschil voor wel of niet vooraan dringen en bij mijn Yamaha NMAX 155 kan het ook echt net. Met de NMAX 125 laat ik dat namelijk weer uit m'n hoofd.

De topsnelheid is gelimiteerd op 120 km/u, wat 116 km/u op GPS is. Weinig afwijking dus! In principe voldoende overdag, maar ik had liever dat dit 130-135 km/u was, zodat je net even wat meer over hebt. Bij 120 km/u is het echt gedaan en hoewel de maximum snelheid overdags op 100 km/u ligt, rijden veel automobilisten toch een stukje sneller. Misschien verandert dat als de brandstofprijzen nog verder stijgen, maar een groot deel op de weg rijdt ook in een leasebak met tankpas van de werkgever. Overigens loopt het blok bij 120 km/u in de 5e versnelling heel gemoedelijk. Het blok kan dit lang volhouden. Er gaan wel verhalen rond dat de begrenzer kan worden verwijderd, maar ik heb nog weinig hier van gezien op YouTube.

Omdat het blok zo lekker laagtoerig loopt kan je er heel zuinig mee rijden. Ideaal dus voor mensen met een klein budget. Doe je echt heel erg rustig aan, dan is 1 op 38 en zelfs zuiniger goed haalbaar. Daarbij schakel je wel vroeg, denk je aan de maximum snelheid en ga je niet de snelweg op. Maar draai je overal het gas open, dan is 1 op 24 ook haalbaar. Het gemiddelde tussen de twee is 1 op 31, maar doe je dus rustig aan, dan kan je heel wat kilometers maken op één tank. Met 13 liter zou je dus bijna 500 kilometer binnendoor kunnen rijden. Maar geef je wat meer gas en kom je dus rond de 1 op 31 uit, dan kom je nog steeds 400 km ver. Met de huidige brandstofprijzen echt niet verkeerd! Voor het onderhoud mag je elke 10.000 km langs de dealer voor verse olie en direct ook de controle van de klepspeling. Overigens is de eerste oliewissel na 500 km, waar dat bij de meeste andere motoren pas bij 1.000 km is.