MV Agusta F3 675 (2014)

"High-tech porno op wielen". Dat is een prima omschrijving voor MV Agusta's F3 675. In mei kregen we al het verzoek van de importeur om de motor op 35kW te komen testen. Vanwege allerlei andere zaken en een volle planning, was dit pas mogelijk richting eind september, maar het was het wachten waard!

Vorig jaar hebben we de Brutale 675 al mogen ervaren, dus gelukkig hoefde alle techniek geheel opnieuw uitgelegd te worden. Even een opfriscursus van Rick betreffende de instellingen en werking van de motorfiets, daarna snel de Kymco K-Pipe 125 binnen gezet, om weg te rijden op de F3. Nu is de F3 de enige supersport in de A2-klasse (op het moment van schrijven, exclusief de mannen en vrouwen die een supersport met minder dan 70kW via een IKS-keuring als 35kW op kenteken zetten) en hoewel we op alle motoren mogen rijden, is een supersport zo lang geleden, dat het weer even wennen was aan de zitpositie. Gelukkig waren we het vermogen van de Brutale niet vergeten, dus we wisten wat de F3 in huis had (en nog een beetje extra qua snelheid).

De eerste rit was het echt enorm wennen aan de zithouding tot aan tintelende vingers aan toe. Gelukkig waren de ritten daarna veel aangenamer en hebben de tintelende vingers zich niet meer voorgedaan, behalve dan de tintelingen om zo snel mogelijk op de motor te springen om weer een rit te maken. Het uiterlijk van de F3 werkt bijna zo verslavend als drugs, je blijft er naar kijken, je ogen kunnen er niet van afblijven. Het is zo'n verschrikkelijk mooie motor om te zien.

Je kan er echt bijna je ogen niet van afhouden en niet alleen ik heb daar last van, ook medeweggebruikers zijn blijkbaar net zo verslaafd aan dezelfde 'MV-drugs'. De zithouding op de MV Agusta is flink naar voren, supersport. Comfortabel? Dat niet, maar moet dat op een motor die zich op het circuit thuis voelt? Het nadeel is dat je wat meer druk op je polsen hebt en de winddruk je torso wat optilt, maar dit pas bij hoge snelheid is en je dus binnendoor dit gaat voelen in de polsen. Maar zoals gezegd; alles went (en een F4 schijnt

nog veel extremer te zijn qua zithouding). Het uiterlijk van de F3 is enorm gelikt. De Italianen uit Varese weten wat mooi is en weten dat ook vanaf de tekentafel naar de echte wereld te produceren. De volle kuip, de bekende ruitvormige koplamp, knippers in de spiegels en het kontje wat in een punt loopt en direct ook het achterlicht is. De buddyseat in de kleur van de motor, zodat het op een monoseat lijkt, de enkelzijdige achterbrug en de bekende luide uitlaat, roostertjes in het kuipwerk... dit zijn maar een paar kenmerken. Alles op de F3 675 is gewoon mooi en er is over alles nagedacht. De F3 675 is niet zo heel erg groot en dat is ook handig voor de wat kleinere rijders. Het zadel is 805 mm hoog en vooraan erg smal, waardoor je prima met beide voeten bij de grond kan. Ook als je wat kleiner van stuk bent. Wel is het zadel vrij hard en zijn flink lange ritten alleen mogelijk als je af en toe even rust neemt. Met een te zacht zadel zou dat trouwens ook zo zijn. Een passagier zal iets meer te klagen hebben, weinig plek om op te zitten. Een supersport is geen motor om vaak een passagier mee te nemen.

De kuip geeft, naar mijn mening als naked rijder, prima windbescherming. Bij 160km/u op de snelweg merk je nog steeds weinig van de wind. Hoewel je op veel hogere snelheid echt achter het ietwat lage ruitje moet duiken. Bij het 35kW-model is hier geen sprake van, vanwege de lagere topsnelheid.

De tank is perfect gevormd en je kan je knieën er prima 'in' kwijt. Op de tank nog een mooie sticker met de melding dat er 37 wereldkampioenschappen zijn gewonnen met een MV Agusta. De tank is van kunststof, dus hiervoor kan je een aparte tankring kopen met een speciale tanktas. Magneten werken niet.

F3 motorblok

Het 675cc driecilinder blok van MV Agusta was al bekend bij ons, door de test met de Brutale 675. Een verschil is dat bij de F3 er in totaal 6 brandstofinjectoren zijn, twee per cilinder. Bij de Brutale zijn dit er in totaal 3. Met de driecilinder zit je qua motoreigenschappen in tussen de twin- en viercilinder. Dus bij een lager toerental dan een viercilinder al meer vermogen bij dezelfde cilinderinhoud. Het blok loopt wat rauw en dat is best lekker. Je hoort en voelt dat het blok zoveel potentie heeft. Met 35kW maak je maar een klein gedeelte mee en niet eens het beste deel.

De motor is voorzien van MVICS, wat staat voor Motor & Vehicle Integrated Control System. Dit houdt onder andere het injectiesysteem in en denk aan de mappings, tractiecontrole, ride-by-wire en dat soort. De koppeling op de F3 is net als de Brutale behoorlijk zwaar. Te zwaar naar mijn smaak. Hoewel dit vast zal wennen, heeft het absoluut niet mijn voorkeur. Bij het inknijpen van de koppeling loopt het blok stationair iets minder rauw. De ride-by-wire techniek lijkt bij het opendraaien wat trager op het gas te reageren dan bij de Brutale. Het is heel minimaal, kan ook persoonlijk zijn. De F3 is voorzien van een quick shifter, iets wat elke motor zou moeten hebben. Je kan hiermee omhoog schakelen zonder te koppelen en ook het gas kan je gewoon er op houden. Op het circuit kan dit enkele milliseconden schelen, op straat niet nodig maar oh zo handig, zeker met de zwaardere koppeling. Terugschakelen kan niet zonder koppeling, maar MV Agusta komt waarschijnlijk volgend jaar met zoiets op een ander model. Wel een groot nadeel is dat ik nu dus een quick shifter mis op mijn eigen motoren, dit quick shiften went enorm snel.

Het schakelen gaat goed en soepel, hoewel bij het terugschakelen soms de eerste versnelling niet gevonden kon worden. Dit was ook bij de Brutale 675 het geval. Het blok is tevens voorzien van een slipper clutch, ook wel slipkoppeling genoemd. Dit is voelbaar in de zware koppelingshendel bij het terugschakelen. Wat doet een slipkoppeling? Simpelweg voorkomt deze dat je achterwiel blokkeert als je bij een te hoog toerental terugschakelt en de koppeling op laat komen, waarbij het achterwiel kan blokkeren en je bijna overdwars zou komen te staan. Ga je met 35kW niet snel meemaken of je moet het echt opzoeken. In de hendel voel je bij het terugschakelen met iets hogere toerentallen een soort tikje per keer dat je naar omlaag schakelt. Weer een voorbeeld van dat deze motor gewoon klaar is voor het circuit.

Wel hadden we net als bij de Brutale 675 heel af en toe problemen om tijdens stilstand de eerste versnelling te vinden. Vaak helpt iets naar voren of achter rollen iets, of de koppeling al iets op laten komen. Ook heel af en toe tijdens het quickshiften van 1 naar 2 kwamen we bij neutraal uit, hoewel we toch stevig omhoog tikten. Deze fout is snel te corrigeren, maar naar mijn mening mag MV Agusta met name voor het zoeken naar de eerste versnelling, deze techniek finetunen. Let wel: het komt weinig voor, maar toch vaker dan bij Japanse motoren. We moeten toch ergens over kunnen zeuren!

De motor heeft enorm veel potentie en laag in toeren bij het opendraaien van het gas vliegt de motor er vandoor tot de begrenzer. Deze is helaas ingesteld op 8500tpm. Net op het moment dat het feest op het punt van beginnen staat, stopt het abrupt en moet je door naar de volgende versnelling. Van 0 naar 100 doe je in ongeveer 6 seconden en de top ligt op 160km/u. Erg lekker gaat rijden niet in de begrenzer, dus 155km/u kan je beter aanhouden. Inhalen op de snelweg in de 6e versnelling gaat probleemloos. Zowel binnendoor als op de snelweg ben je met de F3 heer en meester, zelfs met 35kW.

Met een verbruik van tussen de 1 op 12,3 en 1 op 15,4 en een vlotte rijstijl is de motor niet heel zuinig, maar dat was bijvoorbeeld de Kawasaki Z800e op 35kW ook niet. Ondanks het hogere verbruik heb je meer snelheidsgevoel op de F3 dan op een zuinigere motorfiets met 35kW. Alles waar het voor gebouwd is, geen slecht woord over zuinigere motoren. Het kan zuiniger als je je aan de snelheid kan houden, maar met een F3 wil (en moet) je je niet aan de snelheid houden. Zo'n ding is gebouwd om te gaan, niet om te suffen!

De onderhoudsinterval is redelijk; elke 6000km versie olie en filter, elke 12.000km klepcontrole.

De uitgebreide F3-cockpit

De cockpit die we nog kennen van de Brutale 675 zie je ook terug in de F3. Veel informatie, eigenlijk teveel informatie en ook nog eens vaak erg klein en fijn. Belangrijkste zijn de snelheidsmeter en toerenteller. Naast het LCD nog een aantal waarschuwingslampjes, die met fel zonlicht slechter afleesbaar zijn. De informatie op het LCD is echter overcompleet, op een missende brandstofniveaumeter na. Een lampje aan de rechterkant geeft aan als het nodig is om de motor weer te voorzien van vers sap.

Op de linkerhelft van het stuur zitten 4 knoppen voor het menu; SET, OK, UP, DOWN. Hiermee stel je onder andere de ABS instellingen in (uit, normaal, race), tractiecontrole (0-8), tripmeter en zoals het een circuitracer betaamt een rondeteller. Met de handschoenen aan zijn de pijltjesknoppen goed bruikbaar, OK en SET had ik moeite mee. Hoewel je onder het rijden dingen kan aanpassen, is het beter om langs de kant van de weg je aanpassingen te doen, m.u.v. de rondeteller. Op de rechterkant van het stuur fungeert de startknop nadat de motor is gestart als mapping-knop. Je kiest dan uit normal, sport, rain en custom. Het vermogen komt er dan iets anders uit, hoewel je daar met 35kW niet echt veel van merkt.

'Custom' zal je helemaal met rust laten, maar is wel erg gaaf; je kan o.a. maximum toerental, snelheid en koppel instellen. Dingen waar je al aan vast zit met je A2-rijbewijs. De spiegels op de F3 zijn weinig functioneel. Om ze in te stellen moet je behoorlijk hard duwen (harder dan ik aanvankelijk zou willen, maar ze zijn erg stevig) en vervolgens zie je nog steeds meer je ellebogen dan wat er achter je zit. Niet echt vreemd voor een supersport. Boven de 5000tpm trillen de spiegels zo hard, dat je weinig gorgonzola kan maken van wat er achter je zit. Op het circuit niet boeiend, op de openbare weg wil ik wel weten wanneer oom agent achter me zit, als ik het gas open draai.

De remhendel is instelbaar in niet vijf, maar zes standen. Helaas is de koppeling niet instelbaar, maar door de quick shifter gebruik je die toch minder.

Vering, bandjes en remmen

De F3 staat op Pirelli Diablo Rosso Corsa banden, maat 120/70 ZR17 M/C aan de voorzijde en een 180/55 ZR17 M/C aan de achterkant. Een sportieve band die richting circuitbanden neigt, maar daarbij ook goed bruikbaar is op straat en tevens een langere levensduur moet hebben. De banden liggen prima op de weg, warmen snel op en ik heb geen eigenaardigheden gemerkt met bijvoorbeeld lengterichels, bitumen of gefreesde stukjes wegdek. Veel regen zijn we niet tegengekomen, hierdoor kan ik geen oordeel doen over zijn werk in een natte omgeving.

De motorfiets is aan de voorkant voorzien van twee 320 mm remschijven, voorzien van Brembo remklauwen (monobloc) met 4 zuigers per klauw. Ook is de motor voorzien van het Bosch 9MP ABS-systeem, welke zoals eerder al is gemeld, instelbaar is tussen normaal en race. In de laatste mode zoekt het systeem echt het uiterste van de grip op en zijn grote verschillen tussen draaisnelheid van voor- en achterwiel mogelijk, eveneens als het flink hard remmen in lastige situaties (denk aan nat wegdek op het circuit). De remmen aan de voorzijde voelen niet bijterig aan, maar remmen goed en stevig. Het rempedaal is naar mijn smaak te smal, deze had meer naar buiten moeten komen. Mijn laars wil er nog wel eens afglijden. Maakt niet zo heel veel uit, want de 220 mm achterschijf doet bar weinig, ondanks z'n 2-zuiger Brembo remklauw. De trommelrem op mijn K-Pipe 125 remt zelfs beter. Gelukkig rem je met ongeveer 80% aan de voorzijde dus is de achterrem minder belangrijk, maar hoe goed MV Agusta met de rest van de motor is, zo slecht zijn ze met de achterrem.

Absoluut niet Brembo-waardig, met in het achterhoofd de Brembo-klauw op de schijf aan de achterzijde van mijn eigen Yamaha MT-03, waarmee je rubberstrepen kan trekken op straat, als je alleen al kijkt naar dat rempedaal.

De vering op de F3 is goed instelbaar. De voorzijde is voorzien van een 43 mm Marzocchi upside-down voorvork met een veerweg van 125 mm. Instelbaar bij de voorvork is de ingaande en uitgaande demping en de veervoorspanning. De achtervering komt bij Sachs vandaan, heeft een veerweg van 123 mm en ook hierbij zijn de ingaande, uitgaande demping en veervoorspanning instelbaar. De vering is vrij stug, wat hoort bij een supersport, maar met de instelmogelijkheden kan je de vering naar je smaak aanpassen en waar dit niet voldoende is, zijn er altijd alternatieven.

Op de foto niet te zien, maar wel het vermelden waard, zijn de ventielen. Deze staan haaks op de velg, waardoor je makkelijk de banden kan oppompen zonder moeilijk te doen. Moeten eigenlijk alle fabrikanten doen en MV Agusta is daar niet de enige in, maar we zien het nog steeds te weinig.

Conclusione

Op het moment van schrijven, is de MV Agusta F3 675 de enige recente supersport, welke geschikt is voor het A2-rijbewijs. Alle andere motoren zijn meer sporttoer-achtig en zitten een stuk vriendelijker dan de F3, waar je echt meer een supersporthouding hebt en je ook meer druk op de polsen voelt. De F4 is nog extremer, dus het valt allemaal nog wel mee. Het verbruik is erg stevig, maar wil je veel plezier, dan kost je dat gewoon geld. De F3 voelt veel krachtiger aan dan je zou denken met 35kW, overal voldoende vermogen, ook om in te halen op de snelweg.

De motor is qua technologie goed uitgebreid en naast straatgebruik ook heel goed inzetbaar op het circuit. De prijs is echter erg stevig voor de beginnende bestuurder, met €15.590 moet je hele rijke ouders hebben of al vroeg zijn begonnen met krantenlopen. Gelukkig mag je na 2 jaar de begrenzing er af halen en kan je echt genieten van alles wat de F3 in huis heeft. Met de motor is weinig mis en koop je een F3 675, dan heb je iets exclusiefs en trek je de aandacht van iedereen om je heen.

De motor is ongelofelijk mooi en je zal geregeld complimenten krijgen of mensen zien kijken wat er nu voorbij komt. Met de MV Agusta F3 675 ga je veel plezier beleven en heb je één van de gaafste motoren voor het A2-rijbewijs te pakken. Porno op wielen. Zelfs met 35kW.

Hoe kan de F3 nu weer op 35kW komen, dat kan toch niet?

Net als de Brutale 675, heeft de F3 675 vol vermogen meer dan 70kW. De importeur haalt de modellen als 70kW binnen en dan mag de motor wel naar 35kW worden gezet met een speciale 35kW-mapping. Na 2 jaar mag je de motor ontgrenzen naar de 70kW-mapping, niet naar de 'echt' vol vermogen mapping. Let op bij 2e-hands aanschaf, dat het wel en 70kW-model betreft. Deze zijn alleen geldig om terug te zetten naar 35kW.

Met dank aan MotoMondo B.V. voor het beschikbaar stellen van de F3 675 met 35kW mapping.

	Prachtig uiterlijk, vermogen, quick shifter, slipkoppeling, uitgebreide instelbaarheid techniek, heerlijke brul als het gas open gaat
	Zware koppeling, slechte werking achterrem, trillende spiegels boven 5k tpm, verbruik, verplicht om een emmertje mee te nemen om je kwijl mee op te vangen - te mooi om je ogen van af te houden.

Foto's: Startersmotor.nl, WelkRijbewijs.nl & Arjan ten Hoeve

• Tip: Controleer overal ter wereld je bandenspanning en pomp je banden direct op met de zeer handzame Xiaomi luchtpomp. Must have voor elke motorrijder!
• Tip #2: Op zoek naar kleine onopvallende navigatie voor op de motor? De Beeline Moto II kan wat voor jou zijn, zo hoef je je dure smartphone niet op je stuur te plaatsen!