Kawasaki W800 (2015)

Retro is al weer heel wat jaartjes hot en bij Kawasaki wisten ze dat 16 jaar geleden al, toen de W650 op de markt werd gebracht. Toen ik deze jaren terug al eens tweedehands te koop zag bij een motorzaak in Lelystad, was ik al direct gecharmeerd van zijn uiterlijk. Door steeds strenger wordende emissie-eisen kwam Kawasaki in 2011 met de opvolger; de W800. Meer cc's, maar wel een kickstarter minder. Waar de W650 nog 37kW op kenteken had, heeft de W800 gelukkig standaard 2kW minder en is deze direct geschikt voor de motorrijders met het A2-rijbewijs. Bij Kawasaki in Hoofddorp kreeg ik van Marjon het 50th Anniversary model mee, welke sinds 2014 op de markt is. De motor uiteraard, niet Marjon.

De W800 is gebaseerd op de BSA A7. Meguro maakte in 1964 de K1, gebaseerd op de A7 en bij overname van deze fabriek door Kawasaki in 1965, ging dit model mee in het gamma en ontstond zo de W1. Nu ruim 50 jaar later, mag ik de W800 voor jullie lezers testen, deze prachtige motorfiets willen wij jullie niet laten ontgaan in de zoektocht naar dé A2-motor voor jou. Wist je dat de W800 één van de meest gebruikte motoren is om te customizen naar bijv. een caféracer?

Voor we op pad gaan, kan ik nog even melden dat de '50th Anniversary'-versie bestaat uit een ander zadel, het Kawasaki-logo de tank van de W1 uit 1973 en Remus dempers. Deze staan een stukje omhoog en klinken overigens zeer beschaafd.

Rij-indruk en uiterlijk

Ik neem afscheid, zwaai mijn been over de klassieker heen, start de motor en rijd weg. Het eerste gevoel was een soort vrij gevoel, hetzelfde wat je hebt als je zonder gordel gaat autorijden. We raken al snel aan elkaar gewend en voor je het weet stuif ik de provinciale weg op, op weg naar huis. Met zo'n motor als deze geniet je en gaat het om het touren en niet om het knallen over de snelweg. Dat ik er twee keer zo lang over doe, maakt niet uit, want rijden op een W800 is gewoon genieten van elke meter. Een koppelrijk blok, wat zijn maximale koppel al bij 2500tpm geeft. Maak je weinig mee bij 35kW-motoren! Zoals je begrijpt, haal je dus hoge snelheden met relatief lage toerentallen. 100km/u is in de 5e versnelling 3500tpm. Dat deze net in een hinderlijk trillend toerengebied zit is niet heel erg, dan schakel je gewoon naar de 4e versnelling en loopt het allemaal nog steeds vrij rustig.

Qua uiterlijk ben je hier helemaal weg van of vind je het oude rotzooi. Ik ben er weg van, een klassieker, maar wel met de betrouwbaarheid van tegenwoordig (hoewel dat ook niet vanzelfsprekend is) en geen olievlekken meer op de tegels. De motor zelf is vrij basic; een dubbel stalenwieg frame, 773cc luchtgekoeld motorblok, eenvoudige remmen (geen ABS) en geen echt technologische toeters en bellen op de motor, met uitzondering van injectie. Zou ook raar staan op een klassieker. Een eenvoudige motorfiets, maar een geweldig motorblok, zeker voor het A2-rijbewijs!

De cockpit is eenvoudig, zoals het 50 jaar geleden was. Twee mooie analoge tellers, met klassiek ogende cijfers er op. In de snelheidsmeter zit dan wel iets wat je 50 jaar terug niet had en dat is een LCD-display met daarop een kilometerteller, tripmeter en klokje. Bij een bijna lege tank zie je ook in dit display erg nerveus 'FUEL' knipperen. In de toerentellerklok zie je nog een aantal waarschuwingslampjes, waaronder een 'FI'-lampje, welke verraad dat het om een recente motor gaat en geen echte klassieker. Leuk detail is dat de knoppen het stuur niet anders zijn dan 50 jaar terug en zelfs de kleur van de killswitch niet zo rood is als we nu gewend zijn. Een pass-knop ontbreekt, maar hoe vaak gebruik je die nu? Rem- en (vrij lichte) koppelingshendel zijn beide instelbaar, wat voor de prijs ook wel mag.

De spiegels op de W800 ogen erg mooi, maar de linkerspiegel laat vooral je elleboog zien en dat is jammer. Deze had iets meer naar buiten moeten staan. Armpje omhoog en/of even over de schouder kijken voor je naar links gaat. Door het motorblok trillen de spiegels aardig ondanks de balansas, dus heel scherp is er niet in te kijken, maar je ziet wel of er wat achter je zit via de rechterspiegel.

De algehele afwerking is erg netjes, geen vreemde dingen gezien en de injectie zit netjes weggewerkt achter kapjes. Hoewel het geribbelde zadel in eerste instantie lekker zit en zacht aanvoelt, krijg je na ongeveer een uur toch aardig pijn in de billen en weet je bijna niet meer hoe je moet gaan zitten. Het kan geen kwaad om dan even een paar minuten een pauze te houden. Ik praat dan over het 50th Anniversary-zadel, het originele zadel heb ik niet kunnen testen.

Motorblok

Het koppelrijke 773cc blok is voorzien naast de rechtercilinder van een koningsas, welke de bovenliggende enkele nokkenas aandrijft. Had de W1 niet, maar soit. De koningsas zorgt er tevens voor dat je bij lage toerentallen al flink wat koppel hebt. Wel zit je met je been tegen de koningsas aan, dus in de korte broek rijden is vragen om blaren. Met de gewone motorbroek aan, merk je warmte, maar zeker geen hitte. Het blok oogt door de deksels en uitlaatflensen klassiek, zoals het hoort. Als je dan een slappe oude hap verwacht, vergeet het maar!

Vanaf 2500tpm heb je al het maximale koppel (60Nm) tot je beschikking. Hoewel de motor vrij traag op toeren komt, kom je behoorlijk van zijn plek bij lage toerentallen. Met de vijf versnellingen is de motor zeer schakellui te rijden, echter kan je bij sommige snelheden beter in een bepaalde versnelling zitten, omdat er tussen 3000-3700tpm hinderlijke trillingen in het stuur aanwezig zijn. Het blijft een motor en zo lang deze niet elektrisch is, zal er altijd wel een trilling te voelen zijn, ook weer afhankelijk van het aantal cylinders. Versnelling hoger of lager pakken en het probleem is opgelost. Bij 50km/u in de 5e versnelling (ja, dat kan!) zit je op 1500tpm. Dat draait mijn Yamaha MT-03 stationair. Bizar.

Ook 100km/u gaat met 2 vingers in de neus met 3500tpm. Voor A2-rijders is dat behoorlijk laag. Maar wacht, 3500tpm, dat trilt toch? Klopt. Wil je per se niet harder, even een tikkie terug. Loopt het blok nog steeds rustig. In theorie zou je in de 2e versnelling in de stad en daarbuiten kunnen rijden, meer zou je bijna niet nodig hebben. Mocht je overigens 50 in de 5e rijden, dan kan je het gas opendraaien en zonder horten of stoten kom je nog relatief vlot bij +/- 185km/u uit. Niet slecht voor dit blok en waar een 500cc boven de 160km/u het al moeilijk krijgt om 170km/u aan te tikken, sleurt de W800 je gewoon naar de topsnelheid. Stuurt 180km/u prettig? Nee. De W800 is gemaakt om te toeren, boven de 140km/u is het echt niet comfortabel meer, zoals op de meeste nakeds.

Ook het optrekken gaat vlot en krachtig, waarna je relaxt kan cruisen op legale snelheden. Vlot optrekken van 0-100km/u, waarbij je niet al te gek doet, komt snel uit op ongeveer 6 seconden. Snel zat, toch? Het W800-blok is toch wel één van mijn favoriete motorblokken voor het A2-rijbewijs. Bij elk toerental genoeg koppel tot je beschikking en door de lage toerentallen krijg je een rustig gevoel over je heen. Hoezo haasten? Hoezo hard knallen? Lekker cruisen en genieten van de bochten en directe omgeving. Klepcontrole is om de 12.000km, een normale waarde voor een luchtgekoeld blok.

Remmen, vering, banden

De W800 staat geschoeid op Dunlop Roadmaster banden en de retro-look van die banden maken het plaatje eigenlijk compleet. Aan de voorzijde een 19" gespaakt wiel met een 100-band. Achter een 18" 130-band, met als handigheid een haakse ventiel, makkelijker met het oppompen van de band. Waarom zit deze niet ook aan de voorkant? De maten zijn niet heel breed, maar het oogt prima op de W800. De banden gaven mij een vertrouwd en stabiel gevoel op hoge en lage snelheid, ook op gefreesd wegdek, maar bij lasnaden voor verkeerslichten wilde deze sporadisch een klein stapje opzij doen. In de regen heb ik ze niet kunnen testen.

De vering op de W800 is vrij eenvoudig, maar goed. Aan de voorzijde een niet-instelbare 39mm telescopische voorvork, aan de achterkant dubbele schokdempers, waarvan de veervoorspanning instelbaar is in 5 standen. De meeste oneffenheden worden goed gefilterd, prima om relaxt mee te cruisen.

De remmen op de W800 zijn in principe best in orde, maar liever zag ik dat deze wat bijteriger waren. Natuurlijk past dat niet bij dit type motor, maar een dubbele schijfrem op het voorwiel had prettig geweest.

De motor is voorzien van een 300mm remschijf met een dubbelzuiger Tokico-remklauw. Je moet in eerste instantie de rem al aardig ver inknijpen en dan gebeurd er nog niet heel veel en moet je door blijven knijpen om stil te komen staan. De achterkant is, hoe kan het ook anders met een retro-model, voorzien van een 160mm trommelrem. Deze doet ook prima zijn werk voor wat je mag verwachten van een trommelrem. Begrijp mij niet verkeerd, de remmen op de W800 zijn gewoon goed, maar het kan beter. Zeker als je harder gaat rijden, maar doe je dat veel op een W800, dan kan je misschien beter wat anders zoeken.

Rechts: Ruimte onder het zadel. Niet heel veel, maar een schijfslotje past er wel in. De accu zit netjes weggewerkt.

Conclusie

Al met al een hele fijne A2-motor met eigenlijk geen echte gebreken, er valt weinig over te zeiken. De spiegels zou ik er persoonlijk na de koop afhalen en vervangen voor een paar waar je meer in ziet (met name de linkerspiegel), de remmen mogen zoals ik zei wat mij betreft beter, maar horen op dit model thuis. Dan hebben we nog de pijnlijke bips na een uur rijden, maar meer valt er eigenlijk niet te klagen over deze motor. Er zit ook weinig op, dus er kan ook weinig kapot. Onder het zadel heb je net genoeg ruimte voor een schijfslotje, maar voor de W800 zijn er redelijk wat accessoires te koop, zoals kofferrekken en zelfs cockpitkuipjes, om de motor helemaal af te maken. De W800 is een toermotor pur sang, dat merk je ook aan het frame bij snelle bochten op hoge snelheid, waarbij de stijfheid iets te wensen over laat. Maar dan ga je ook rijden met een motor, waar deze niet voor gemaakt is. Alsof je met een Chevrolet Matiz over het circuit zou scheuren.

De W800 is niet alleen leuk voor beginners, maar absoluut ook voor gevorderden die niet vol gas overal hoeven te knallen. Deze motor straalt een bepaalde rust uit.

Door het relaxte motorblok ga je zelf ook rustig rijden en als het nodig is om het gas open te trekken, is er altijd voldoende vermogen voor handen om snel te accelereren. De W800 lijkt ergens op een Suzuki VanVan 125 qua relaxt rijden, maar dan met peper in de reet. En een veel mooier uiterlijk. Met 217kg rijklaar is het niet de meest lichte motor, maar dat merk je alleen met het manoeuvreren uit de schuur, eenmaal rijdende merk je daar niets van.

Het verbruik van 1 op 19,5 is een nette waarde en hoewel er zuinigere motorfietsen op de markt zijn, hebben die absoluut niet het karakter en uiterlijk van deze klassieker. Daarbij de aantekening dat dit het gemiddelde gebruik is inclusief knallen over de snelweg met illegale snelheden. Met de 14 liter tank zou je dus ongeveer 270km kunnen rijden, voor je de tank leeg hebt gereden. Op dit moment zijn de W800 Black Edition (€9.799,-) en W800 Café Style (€9.499,-) nieuw te koop. Voor de jonge motorrijder misschien een smak geld, gezien je voor minder de ER-6 of Z800e kan kopen, maar zo uniek als de W800 zal je ze weinig treffen (OK, Triumph zal natuurlijk mij attenderen op de 'Bonneville', Moto Guzzi op de V7 II). De doelgroep waar de W800 eigenlijk voor is gemaakt, zal voor dit bedrag zijn/haar hand niet omdraaien en de Triumphs zijn bijvoorbeeld al duurder. Maak maar alvast ruimte in je schuur, dit is echt een fantastische motor om in je bezit te hebben,of je nu het A2- of A-rijbewijs hebt! Wat ons betreft motorisch gezien, één van de beste A2-motoren op dit moment beschikbaar. 60Nm bij 2500tpm is gewoon wat je wilt met A2.

	Uiterlijk, koppelrijke motorblok, gevoel van lekker rustig aan doen en toch vlot zijn.
	Remmen mogen wat krachtiger remmen (hoewel ze goed remmen), irritante trilling tussen 3000-3700tpm (omhoog of omlaag schakelen, probleem opgelost), spiegels qua zicht en trillingen. Eigenlijk valt er heel erg weinig te klagen, de W800 is een heerlijke motor!

Met dank aan Kawasaki Motors Europe N.V. voor het beschikbaar stellen van de motorfiets.

Foto's: Startersmotor.nl, WelkRijbewijs.nl