Test: Kawasaki Ninja 400 (2018)

Wat gaat de tijd hard! Het is alweer 5 jaar geleden dat Startersmotor bij MVM Motoren op een Ninja 300 stapte uit de verhuurvloot. Toen Yamaha met de 321cc sterke YZF-R3 op de markt kwam, die qua onderhoudsinterval voor groot onderhoud het beter voor elkaar had dan de Ninja 300, was het al direct duidelijk dat Kawasaki Yamaha moest overtreffen met een volgende motor; de Ninja 400. Het plan was om de Ninja 400 bij Kawasaki mee te nemen, maar de motor bleek zo populair te zijn, dat zelfs de demo er al eerder uit was, dan ik er op kon rijden. Niet getreurd, want MVM Motoren (en dus Motorverhuur.nl), officieel Kawasaki-dealer, heeft Startersmotor al vaker uit de brand geholpen en ook de Ninja 400 KRT klaarzetten bleek geen probleem.

Nu is alleen de vraag; is de Ninja 400 zoveel beter dan de Ninja 300? Eerlijk gezegd heb ik dus in 5 jaar niet meer op een Ninja 300 gestapt, maar de Z300 ligt nog wat verser in het geheugen en ik kan volmondig 'JA!' zeggen. De Ninja 400 is de overtreffende trap van de Ninja 300 en qua A2-motor doet deze niet eens heel veel onder aan de Ninja 650 en bij korte sprintjes bij het verkeerslicht is de Ninja 400 zelfs sneller dan de 35kW Z900. Tijd om de Ninja 400 eens van dichterbij te bekijken...

Supersport of sporttoer?

Kawasaki heeft met de Ninja 400 heel wat punten van de Ninja 300 verbeterd. Beide motoren lijken nog best veel op elkaar, maar de Ninja 400 heeft toch een eigen gezicht. Onder andere het frame en motorblok zijn volledig vernieuwd, de Ninja 400 heeft een kortere wielbasis, kleinere tank, lager rijklaargewicht (6 KG, waarvan bijna 3 KG door een kleinere tank), dikkere voorvork en grotere remschijf aan de voorkant. Wat het meeste opvalt is de voorkant van de Ninja 400. De koplampen en het neusje doen sterk denken aan de H2 en een klein beetje aan de ZX-10R. Opvallend zijn de twee witte koplampen. Fijn ook dat een keer beide koplampen aan mogen. In het verleden mocht dat wettelijk niet en kreeg je met enige regelmaat van automobilisten te horen dat je koplamp kapot was. Op dit moment is de Ninja 400 verkrijgbaar in twee kleuren, waarbij MVM Motoren ervoor gekozen heeft om de KRT-kleurstelling (Kawasaki Racing Team) in te zetten als demo/verhuur-motor.

De Ninja 400 is ook geen kleine motor. Als ik deze naast mijn ER-6N neerzet, is er bijna geen verschil. Ziet er dus best wel volwassen uit, terwijl het maar een 400'tje is. Hoewel Kawasaki Nederland de Ninja 400 onder de supersports schaart (op de website), staat de motor daar wel een stukje van af. Het is een sportieve motor, maar geen supersport. Qua uiterlijk valt het meeste die neus en koplampen op, de rest van de motor is niet heel erg vernieuwend qua looks, vergeleken met de Ninja 300. Toch maakt die nieuwe voorkant de motor weer meer volwassen. Het blijft een mooie verschijning om naar te kijken.

De zithouding op de Ninja 400 is licht voorover gebogen. Het clipon-stuur staat ruim boven de kroonplaat en maakt het daarmee de zithouding comfortabel. Was het een echte supersport, dan zat het niet comfortabel. Begrijp mij niet verkeerd, supersport-motoren zien er bijzonder mooi uit, maar de zithouding vind ik verre van prettig en je polsen nemen je het ook niet in dank af. Wie mooi wil zijn moet pijn lijden, maar zet mij dan maar op een Ninja 400 die comfortabeler zit en stuurt en waar je het uren op vol kan houden, ook op lagere snelheden. Het zadel zelf zit best prettig en met 785mm (zelfde hoogte als de Ninja 300) kom je met beide voeten goed op de grond. De Ninja 400 is geschikt voor het ERGO-fit systeem, waarbij er een zadel verkrijgbaar is die 25mm hoger is. Onder het passagierszadel is er voldoende ruimte voor een schijfslot. Traditioneel net als bij de Ninja 250 en Ninja 300 is dat vak nog eens extra afgesloten met een klepje.

De knipperlichten aan de voorzijde zijn netjes weggewerkt in de kuip, maar zijn vergeleken met de Ninja 300 niet vernieuwend. Het achterlicht is afgeleid van de ZX-10R en ergens vraag ik mij af of het logo van de Klingons uit Star Trek nog inspiratie zijn geweest voor dat achterlicht. Op het stuur de nodige knoppen. Wat jammer is, is dat er geen instelbare remhendel en koppeling zijn gebruikt op de Ninja 400. Voor de aanschafprijs had dit er best op mogen zitten. Handgrepen zie je niet zitten, maar er zijn voor de passagier onder de zijkappen wel soort van grepen aanwezig om aan vast te houden. Ook handig met het naar achter rollen van de motor, als je 'm ergens wil parkeren. De algemene afwerking op de Kawasaki is zoals we gewend zijn dik in orde. Het enige puntje wat optisch jammer is, zijn de lasnaden op het clipon-stuur.

Perfecte cockpit

De cockpit kennen we van de Ninja 650. Een mix tussen analoog en digitaal. Wat mij betreft op dit moment de mooiste cockpit van Kawasaki's middenklasse motoren. Kunnen andere fabrikanten een voorbeeld aan nemen, die mix van analoog en digitaal. Wat is er mooier dan een echte toerenteller met naald, die je naar boven ziet schieten elke keer? Daar kan zelfs een digitale naald niet tegenop. Het grootste zichtbare verschil met de Ninja 650 is dat de toerenteller bij de Ninja 400, bij 12.000 tpm in het rood gaat. Bij de Ninja 650 is dit 10.000 tpm. In het midden de ronde analoge toerenteller met in die ring nog een gearindicator en klok. Aan de rechterkant van de toerenteller nog een negatief LCD-scherm met daarop een snelheidsmeter, tripmeters, verbruiksmeter, huidig verbruik en gereden kilometers, koelvloeistoftemperatuur en resterende brandstof (en kilometers). Het onnodige ECO-lampje mocht ook niet ontbreken. Aan de linkerkant diverse waarschuwingslampjes en twee knopjes om één en ander mee in te stellen of te bereiken. Waar de Ninja 650 een shiftlight heeft, is deze niet aanwezig op de Ninja 400 of in elk geval uitgeschakeld op de demo.

Krachtig motorblok

Het motorblok van de Kawasaki Ninja 400 is een nieuw ontwikkeld motorblok. Het is niet even een kwestie van grotere cilinders en andere injectie, Kawasaki heeft een compleet nieuw blok in de Ninja 400 geplaatst. Waar de Ninja 300 het nog moest doen met 296cc, is de Ninja 400 gezegend met een 399cc vloeistofgekoeld tweecilinder parallel-twin motorblok. Het vermogen is toegenomen met 4,4 kW en 11 Nm naar 33,4 kW bij 10.000 tpm en 38 Nm bij 8.000 tpm. Kawasaki heeft voor Europa het blok geknepen naar 33.6kW, om mee te kunnen met de A2-regelgeving in verband met het lage rijklaargewicht van 168 kg. In Azië heeft de motor namelijk precies 35kW en dan heeft de motor meer dan 0,2kW/kg vermogen. Merk je dat in het dagelijks rijden? Dat niet, maar de topsnelheid van de Europese Ninja 400 ligt daardoor wel ietsje lager.

De roffel uit de uitlaat klinkt iets te lief, dus eigenlijk vraagt het wel om een Akrapovic-uitlaat. Komt dat even goed uit dat Kawasaki deze in de Performance-kit heeft zitten! De koppeling, type assist & slipperclutch, is heerlijk licht. Dat moeten echt meer fabrikanten gaan gebruiken. Als ik iets niet prettig vind op een motor, is het wel een zware koppeling. In het begin is dat nog wel te doen, maar een hele dag veel koppelen met een zware koppelingshendel is niet aan mij besteed. Iets met pijnlijke pezen aan het eind van de dag. Been there, done that. Je zal vast wel wennen aan een zware koppeling, maar waarom moeilijk doen, als het veel lichter kan? Met de cc-inhoud van een motorblok heeft dat ook niets te maken, want Kawasaki's Z900 heeft net zo'n lichte koppeling. De slipperclutch zorgt ervoor dat bij terugschakelen bij te hoge toerentallen, het achterwiel niet blokkeert als je de koppeling op laat komen in een (veel) te lage versnelling. Ideaal voor de beginnende rijder, die wel eens een foutje maakt. Niet alleen de koppelingshendel is licht, ook de versnellingsbak is alsof je met een warm mes door de boter gaat. Het gaat licht, het gaat trefzeker. Echt een fijne bak!

Het motorblok is lekker pittig. Vergeleken met de Ninja 300 is de inlaat aangepast en het luchtfilterhuis vergroot, wat resulteert in het krachtiger zijn bij elk toerental, vergeleken met zijn voorganger. Vanaf 5.000tpm begint langzaam het feestje, bij 6.000 tpm voel je het vermogen erin komen en trek je 'm zo door tot aan de begrenzer bij 12.500tpm. Geen verrassingen, geen onverwachtse krachtexplosies zoals bij vol vermogen viercilinders, maar toch een behoorlijke trekkracht welke niet snel verveelt. Zeker tot de 100km/u is de Ninja 400 een beest en zit deze zelfs sneller op de 100km/u dan de 35kW Z900. Dat zal met gewicht te maken hebben en de cilinderconfiguratie. Bij een tweecilinder komt het koppel er vroeger in, hoewel de Z900 weer het voordeel heeft een groter blok te hebben en dus meer koppel te hebben bij een lager toerental. Hoe snel kan die Ninja dan van 0-100km/u? Dat kan in 5,3 seconden. En dan ben ik nog aan de zware kant, onder de 5 seconden moet ook echt wel lukken als je wat lichter van stuk bent. Wel even opletten dat je 'm niet op het achterwiel trekt tijdens je 0-100 sprint, want dat is niet ongebruikelijk.

Met de Ninja 400 kan je rustig rijden, maar eerlijk gezegd is dat nog knap lastig. Dat blok wil gewoon los en dat gaat ook nog eens bijzonder gemakkelijk! Zo lang je 'm onder de 6.000-7.000 tpm blijft houden, is het geen gifkikker, maar een rustig toermachientje. De Ninja 400 is in principe in het gewone verkeer zo snel, dat ik het niet eens erg zou vinden mijn 56kW sterke Kawasaki ER-6N er op in te ruilen. Meer vermogen heb je wat mij betreft niet nodig. Met al die verkeersdrempels, flitspalen, trajectcontroles en appende automobilisten, heb je wat mij betreft genoeg aan 400cc. Je rijbewijs kan je er nog steeds heel erg makkelijk op kwijtraken, ook op de snelweg. De Ninja 400 kan heel gemakkelijk mee komen op de snelweg en ook om in te halen is het over het algemeen niet nodig om terug te schakelen. 120km/u doet de Ninja 400 bij 7.000 tpm en dat voelt alsof de Ninja 400 dat op zijn sloffen doet. Een mooie kruissnelheid is 130-140km/u.

Op de teller zag ik maximaal 188km/u en dat is behoorlijk snel voor een 400cc'er. Gelijk aan de snelheid van de 35kW Ninja 650. Nu kon de Ninja 300 ook wel die snelheid halen onder ideale omstandigheden, maar met een beetje tegenwind was het al lastig om de 145km/u te passeren. Niet dat de Ninja 400 met flinke tegenwind nog steeds zijn topsnelheid kan halen, maar 145km/u zal niet meer de grens zijn. Het enige is dat vanaf 180km/u de achterkant wel een beetje licht begint te worden. Maar laten we eerlijk zijn, hoe vaak ga jij 180km/u rijden? Leuk om een keer aan te tikken, maar je speelt dan wel met je rijbewijs en in elk geval met je portemonnee, los van het feit dat je het ook niet gevaarlijk moet maken voor het overige verkeer. Probeer zoiets dus alleen op een erg rustige of lege snelweg met voldoende ruimte.

Met de 14 liter tank (3 liter minder dan de Ninja 300) zou je een kleine 350km moete kunnen sturen bij rustig rijden. Om heel eerlijk te zijn vond ik het veel te leuk om aan dat gas te draaien en dat resulteerde in 1 op 19. Daarmee kom je dus nog maar 266km ver. Maar dat zijn wel 266 gave kilometers, waarbij een grote lach op je gezicht lastig te onderdrukken is! Maar met een beetje normale rijstijl moet 1 op 25 of zuiniger echt wel mogelijk zijn. Maar heb je last van een lamme pols en gaat de gashendel elke keer tegen de stuit, dan is die 1 op 19 eigenlijk nog steeds best zuinig.

Voor het onderhoud heeft Kawasaki gekeken naar Yamaha en zagen ze dat ze niet achter konden blijven op de waanzinnige interval van de YZF-R3. Ook bij de Ninja 400 hoeven de kleppen dus pas bij 42.000km te worden gesteld. Bij de Ninja 300 was dit nog elke 12.000km. Dat maakt de Ninja 400 een stukje goedkoper in onderhoud over de jaren heen. Olie mag elke 12.000 km worden vervangen en dat is een prima interval. De interval van de oliewissel zal niet snel veranderen, het blok moet prestaties leveren en loopt flink hoog in toeren. Goede olie en dat tijdig vernieuwen is daarbij belangrijk. Haal je die 12.000km niet in een jaar tijd, dan is het ook raadzaam om minimaal 1x per jaar de olie te verversen. Als je een winterstop gaat doen, liefst vlak daarvoor. Ik vraag mij af of Yamaha de interval van de controle van de klepspeling nog verder kan oprekken, nu Kawasaki de concurrent evenaart, maar 42.000km is al erg bijzonder.